Pierogi, które w różnych formach obecne są w menu niemal każdego kraju, cieszą się zasłużoną popularnością, zwłaszcza że ich smaki mogą być bardzo zróżnicowane. Dlatego trudno jednoznacznie powiedzieć, czyim daniem narodowym są pierogi, ponieważ kocha się je nie tylko w Rosji. Pierogi w różnych krajach różnią się kształtem, wielkością i nadzieniem, a także sposobem ich przygotowania, ale jedno je łączy: są to małe placki z nadzieniem w środku.
Instrukcje
Krok 1
W Europie pierogi można spotkać niemal w każdym kraju. We Włoszech nazywa się je tortellini i ravioli. Te pierwsze przypominają kształtem małe kwadraty i jako nadzienie umieszcza się w nich nie tylko mięso, ale także ser. Te ostatnie mają bardziej tradycyjny wygląd i różnią się od zwykłych pierogów tylko bardziej miniaturowymi rozmiarami. Do przygotowania ciasta należy dodać oliwę z oliwek. W Bułgarii pierogi przygotowuje się w kwaśnym mleku, a do mielonego mięsa dodaje się gotowe tłuczone ziemniaki i masło. W Niemczech pierogi przygotowuje się ze szpinakiem w nadzieniu.
Krok 2
Mówiąc o krajach, w których przygotowywane są pierogi, nie sposób nie wspomnieć o Azji. W Japonii pierogi nazywane są gezda i jako nadzienie dodaje się do nich nie tylko mięso, ale także różnego rodzaju ryby i owoce morza. Samo ciasto można zrobić zarówno z tradycyjnej mąki pszennej, jak i mąki ryżowej. Nie mniej oryginalnie wyglądają popularne w tym kraju czarne pierogi, do których ciasta dodaje się tusz mątwy, zmieniając ich kolor. Nie mniej przepisów stosuje się do robienia pierogów w Chinach. Tutaj nazywane są wontonami, baozi, jiaozi, dimsams. Różnią się kształtem i wypełnieniem. Tak więc wontony są najczęściej używane jako wypełniacze do zup, a jiaozi jest nadziewane głównie warzywami.
Krok 3
Pierogi w krajach byłego ZSRR również mają swoje. Istnieją znaczne różnice zarówno w formie pierogów, jak i nadzienia, nie mówiąc już o nazwach. W Kirgistanie i Kazachstanie tradycyjnie przyrządza się manti – duże knedle na parze nadziewane mięsem mielonym i dynią. W Gruzji analogiem manti są chinkali, nieco mniejsze, ale nie mniej soczyste w środku. W Tadżykistanie jest to duszbara, do której nadzienia dodaje się nie tylko baraninę, ale także tłusty tłuszcz z ogona i dużo zieleni. W Armenii pierogi nazywane są kurze, a do mielonego mięsa dodaje się dużo przypraw i koncentratu pomidorowego. Charakterystyczny jest również sam ich kształt, nie tylko przypominający półksiężyc, ale też nie utrwalony na jednym końcu. Obecność takich dziur w pierogach umożliwia wnikanie tłuszczu i bulionu do wnętrza. Na Litwie przygotowywany jest czarownik, dla którego do mielonej wołowiny dodaje się również grzyby.
