Dieta Okinawska (dieta Okinawska lub japońska) od dawna znajduje się w centrum dyskusji wśród naukowców zajmujących się dietetyką i innych osób dbających o zdrowie.
Ta dieta nosi nazwę wyspy położonej na południowym krańcu Japonii na Oceanie Spokojnym i ma na nią wpływ zarówno położenie geograficzne, jak i specyficzne nawyki żywieniowe.
Dlaczego ludzie na Wschodzie, zwłaszcza Japończycy, żyją dłużej niż ich odpowiednicy w innych częściach świata? Przeciętnie mieszkańcy Okinawy żyją około 110 lat zdrowego, produktywnego życia, dłużej niż gdziekolwiek indziej na świecie. A to tylko częściowo ze względu na składnik genetyczny!
Ostatnie badania populacyjne przeprowadzone przez społeczność naukową wykazały, że najważniejszym czynnikiem wpływającym na ich długowieczność jest żywność, którą mieszkańcy Okinawy jedli od wieków. Dlatego nazwa „dieta” jest dość dowolna. Mieszkańcy wyspy przestrzegają spójności w jedzeniu i nie łączą się od czasu do czasu z określoną dietą.
Przyjrzyjmy się bliżej specyfice narodowej kuchni Okinawy!
Po pierwsze, ograniczona liczba kalorii. Dieta wyspiarzy ma o 20% mniej kalorii niż przeciętna dieta Japończyków: nie więcej niż 1 kaloria na gram, a przeciętny wskaźnik masy ciała mieszkańców Okinawy wynosi 20.
Po drugie, żywność jest bogata w przeciwutleniacze. Dieta Okinawy zawiera głównie zielone, pomarańczowe i żółte warzywa, owoce, korzenie i bulwy. Te produkty są dobrym źródłem przeciwutleniaczy i witamin, takich jak C i A, a także flawonoidów polifenolowych, takich jak beta-karoten i minerałów, takich jak wapń, żelazo i cynk.
Po trzecie, ma niską zawartość tłuszczu i cukru. Dieta Okinawy ma niską zawartość tłuszczu, tylko 25% cukru i 75% zbóż. A niska zawartość tłuszczu i cukru może pomóc w zapobieganiu chorobie wieńcowej i udarowi.
Po czwarte, dania wegetariańskie i owoce morza. Tradycyjna dieta wyspiarzy zawiera stosunkowo mało ryb i nieco więcej soi, niskokalorycznych warzyw i roślin strączkowych. Mięso, jajka, produkty mleczne prawie nie są używane lub są całkowicie wykluczone. Soja (w postaci tofu), oprócz tego, że jest dobrym źródłem białka, promuje zdrowie poprzez obecność związków takich jak rozpuszczalny błonnik pokarmowy, przeciwutleniacze i garbniki.
Zwolennicy diety z Okinawy (Bradley Wilcox MD, D. Craig Wilcox MD i Makoto Suzuki MD) podzielili żywność na cztery kategorie w oparciu o ich zawartość kalorii w następujący sposób:
1. Grupy żywności zawierające mniej lub równą 0,8 kalorii na gram. Owoce cytrusowe - jak pomarańcze, niskokaloryczne warzywa jak szpinak, ogórki itp. Bez większych problemów można je spożywać w kilku porcjach dziennie.
2. „Lekkie” produkty spożywcze. Ta grupa obejmuje żywność o gęstości kalorycznej od 0,8 do 1,5 kalorii na gram. Niektóre owoce, takie jak banany i warzywa, takie jak ziemniaki, są przykładami z tej kategorii. Powinny być używane z umiarem.
3. Żywność „średnia”: grupa żywności o gęstości kalorycznej od 1,5 do 3,0 kalorii na gram, taka jak zboża, takie jak pszenica, rośliny strączkowe i chude mięso. Poinformowano, że powinny być spożywane tylko przy ścisłym monitorowaniu wielkości porcji, tj. w małych ilościach.
4. Żywność „ciężka”: żywność dostarczająca od 3 do 9 kalorii na gram. W tej kategorii znajduje się wiele olejów i tłuszczów, orzechów, nasion oleistych i czerwonego mięsa, które zaleca się sporadycznie jeść.
Należy zauważyć, że wśród populacji wyspy, a także wśród wszystkich Japończyków, jest sporo osób z nadwagą i oczywiście nadwaga nie jest dla nich problemem narodowym!
Cóż, może już czas, abyśmy przyjęli taką dietę, aby przedłużyć naszą aktywną długowieczność?
