Dania bardzo wyrazistej kuchni fińskiej, pozbawione specjalnych przysmaków i wyrafinowania, podbijają smakoszy czystym smakiem wysokiej jakości składników. Nic dziwnego, że w dość surowych warunkach naturalnych Kraju Suomi ceniona jest gorąca, pożywna i wysokokaloryczna żywność. Finowie wolą stosować tradycyjne, wielowiekowe receptury, pewni, że ich przodkowie dużo wiedzieli o dobrym jedzeniu.
Ryba
Finlandia to kraina jezior i imponująca linia brzegowa. Dlatego podstawą kuchni narodowej są oczywiście ryby. I oczywiście o niesamowitej jakości. Rozpływający się w ustach łosoś, tłuste śledzie, najdelikatniejsze pstrągi są tak dobre same w sobie, że nie wymagają żadnych zawiłości w gotowaniu.
Zamów w restauracji z pozoru banalnego szprota w occie posypanym zieloną lub cebulką, odłam kawałek doskonałego żytniego chleba - a wydaje Ci się, że po prostu nie ma lepszej przekąski.
Jednak znajomość innych fińskich dań rybnych może zmienić to przekonanie. Koniecznie spróbujcie wędzonego pasztetu śledziowego z czerwoną cebulą, białej ryby z naleśnikami z pokrzywy i szczawiu, śledzia z musem z buraków czy Kalakukko – placka żytniego z filetami rybnymi i opiekanymi kostkami smalcu. Podjęcie decyzji, które z dań preferować, nie będzie łatwe.
Mięso
Ci, którzy nie wyobrażają sobie życia bez dobrego steku lub aromatycznego gulaszu, również znajdą swoje menu w fińskich restauracjach. Dużą popularnością cieszą się tutaj dania z wołowiny i dziczyzny. Hitami kuchni lapońskiej są mięso z dziczyzny, łosia i niedźwiedzia. Nawiasem mówiąc, miłośnicy sportów zimowych mają szansę ich wypróbować: większość ośrodków narciarskich znajduje się w tym regionie Finlandii.
Po miłej zabawie na świeżym powietrzu w lokalnej restauracji można spróbować pieczeni z drobno pokrojonej dziczyzny, wędzonego lub solonego łosia lub czegoś niezwykłego z mięsa niedźwiedziego. Minimum Fat - Maximum Protein: to menu prawdziwych mistrzów.
Dary lasu
Finowie podzielają również pełen szacunku stosunek Rosjan do cichych polowań. Kurki są szczególnie lubiane w tym kraju. Z nich robione są zupy, podawane jako dodatek lub oferowane jako samodzielne danie. Chcesz smażone pieczarki w śmietanie? W fińskiej restauracji zostaniesz dobrze zrozumiany, a wynik na pewno nie zawiedzie. Kurki doceniły również szefów kuchni wysokiej fińskiej kuchni: wielu szefów kuchni włączyło ich smakołyki do menu swoich drogich restauracji.
Dzikie jagody: żurawina, borówka brusznica, jagody, maliny moroszki to także rodzynki kuchni fińskiej. Warto zwrócić szczególną uwagę na moroszki, pachnącą żółtawą jagodę: zawartość witaminy C w niej przewyższa zawartość cytrusów prawie 3 razy! W Finlandii przygotowuje się z niego kompoty, napoje owocowe, desery. A także likiery, które można przywieźć na pamiątkę znakomitym koneserom dobrych trunków.
Fińskie gospodynie pieką pachnące ciasta z jagód i innych letnich jagód i chętnie dzielą się swoimi kulinarnymi sekretami z ciekawskimi turystami. Finowie bardzo lubią też galaretkę z kwaśnych jagód, którą oczywiście podaje się z bitą śmietaną, oczywiście wysokiej jakości.
Produkty mleczne
Nasze mamy też były przekonane, że fińskie masło jest najlepsze. Nic dziwnego: w końcu to on był kiedyś serwowany przy królewskim stole. Ale Finlandia nie słynie tylko z ropy. Śmietanka jest tu bardzo popularna: dodaje się ją do zup, sosów, kawy, ulubioną przez Finów, a także deserów. Tak naprawdę bita śmietana z cukrem w opinii miejscowej ludności jest sama w sobie świetnym deserem.
A co z lokalnymi serami? Szczególne miejsce zajmuje kyutto, pozyskiwane z mleka najrzadszej rasy krów leśnych. Posiada wyjątkowy ziemisty aromat. Warto też spróbować lokalnego sera pleśniowego, który praktycznie nie jest eksportowany: Finowie robią go wyłącznie na użytek wewnętrzny i z wielką przyjemnością jada się go z winem, oliwkami, orzechami, winogronami czy po prostu chlebem żytnim.
Główne danie
Co dziwne, słysząc to zdanie, Fin najprawdopodobniej nie wyobrazi sobie nic więcej niż… zupę! Stosunek do zup jest tu szczególnie pełen szacunku: ich gotowanie, zdaniem mieszkańców Finlandii, wymaga szczególnych umiejętności, cierpliwości i czasu. Dlatego zupa z definicji nie może być zwykłym daniem: serwowana jest tu głównie w niedziele i święta.
Podobno tylko ci, którzy mają szczęście skosztować powoli i dogłębnie prawdziwej fińskiej zupy przygotowanej według tradycyjnej receptury, będą mogli pojąć tajemniczą duszę tego lakonicznego ludu północy.
