Kashasa to napój alkoholowy o mocy od 38 do 50 stopni. Występuje w jasnym lub jasnobrązowym kolorze. Jest wytwarzany w Brazylii ze sfermentowanej trzciny cukrowej. Kashasa jest uważana za symbol kraju, jak dla nas wódka. W 2009 roku prezydent Brazylii podpisał nawet dekret w sprawie święta narodowego Kashasa. Do niedawna ten napój był dla naszego konsumenta nieznany. Teraz można go kupić w wyspecjalizowanych sklepach.
Brazylijczycy są głównymi konsumentami cachasa. 95% napoju produkowanego w Brazylii trafia na rynek krajowy. Co więcej, większość pije się podczas karnawału w Rio de Janeiro. W ciągu roku temperamentni Latynosi konsumują ponad 1,5 miliarda litrów, czyli na mieszkańca przypada 7,5 litra. Jednocześnie kasza jest uważana za napój zwykłych ludzi i klasy średniej. Zamożni Brazylijczycy preferują europejski alkohol. Na skalę przemysłową produkt ten produkowany jest również w Panamie, Kostaryce, Kolumbii, Ekwadorze, Meksyku. Jednak prawdziwi koneserzy rozpoznają najlepszą cachaçę produkowaną w Brazylii.
Historia powstania Kashasa
Tradycja produkcji cachaçu sięga XVI wieku, kiedy to Portugalczycy sprowadzili do tego kraju trzcinę cukrową. Kultura dobrze zakorzeniła się na nowej ziemi i stała się głównym źródłem dochodów kolonistów. Niewolnicy z Afryki, którzy zbierali trzcinę, zauważyli, że sok z tej rośliny zaczyna fermentować na słońcu, a używanie jej w takiej formie podnosi na duchu. Dla plantatorów korzystne było posiadanie wesołych pracowników, ponieważ ich wydajność wzrosła. Właściciele wykorzystali ten napój jako nagrodę za dobrą pracę. Potem był to obrzydliwy pomyj o nieprzyjemnym zapachu i smaku. Później Portugalczycy zaczęli destylować sfermentowany sok przez bimber, dodając aromatu i smaku do napoju, i tak narodził się cachasa. Dlatego przodków Kashasy, która ma ponad 400 lat, można nazwać czarnymi niewolnikami afrykańskimi, a Portugalczycy tylko poprawili produkcję i jakość. Napój zaczął zdobywać coraz większą popularność wśród miejscowej ludności, wypierając portugalski port. Koloniści wprowadzili nawet szereg zakazów produkcji cachas. Ale sprzedaż wina porto wciąż spadała. A potem rząd portugalski zniósł zakaz, nałożył duży podatek na produkcję alkoholu, co ostatecznie doprowadziło do napełnienia skarbca.
Nowoczesna produkcja Kashasa
Dziś w Brazylii cachasa produkuje się wszędzie. Istnieją dwa rodzaje tego napoju:
- Phasend lub rzemieślniczy. Jest wykonywany w prywatnych gospodarstwach domowych w sposób rzemieślniczy.
- Przemysłowy. Wyprodukowane w fabrykach zgodnie z normami i przepisami. Tutaj produkt jest certyfikowany i dopuszczony do konsumpcji krajowej i eksportu. Zgodnie z technologią Kashasa jest świeża (biała, srebrna) i jest butelkowana natychmiast po destylacji; leżakowany (złoty), który dojrzewa w drewnianych beczkach; barwiona, gdy gotowy produkt jest barwiony naturalnymi barwnikami, karmelem lub specjalnym ekstraktem.
W takim przypadku status dojrzałej owsianki można przypisać pod dwoma warunkami:
1) dojrzewanie napoju odbywa się w drewnianych beczkach o pojemności nie większej niż 700 litrów przez rok lub dłużej;
2) napój musi mieć co najmniej 50 stopni. Takie są wymagania prawa brazylijskiego.
Kasha premium musi być w wieku 5-7 lat, a ultra premium powyżej 15 lat. Beczki, w których odbywa się leżakowanie, wykonane są z dębu, cedru, araribów.
Technologia produkcji Kashasy
Za najwyższą jakość uważana jest owsianka fazenda, ponieważ jest wytwarzana w sposób naturalny i dlatego jest ceniona wyżej niż przemysłowa. Obecnie w Brazylii jest ponad 40 tysięcy producentów tego napoju, ale wielkość produkcji jest bardzo niewielka. Z tego powodu naturalna cachaza stosowana jest tylko na rynku krajowym, nie jest eksportowana. Produkcja przechodzi kilka etapów:
- Jako surowiec służy wyselekcjonowana trzcina cukrowa, zbierana ręcznie. Bardzo ważne jest, aby trzciny były dojrzałe. Sok z zielonych łodyg zawiera niebezpieczny alkohol metylowy.
- Zebrana trzcina jest wyciskana z soku za pomocą prymitywnych pras ręcznych.
- Po odcedzeniu sok przelewa się do drewnianych beczek i pozostawia do samodzielnej fermentacji na ulicy. Czasami, aby przyspieszyć fermentację, do soku dodaje się stary zacier lub drożdże. Fermentacja trwa od 18 do 48 godzin.
- Sfermentowany sok jest destylowany przez miedzianą kostkę.
- Destylat przelewa się do szklanych pojemników lub wysyła do dojrzewania w drewnianych beczkach.
Rzemieślniczy producenci stosują różne przepisy produkcyjne, dodając do soku ryż, zboże, soję, otręby, mąkę kukurydzianą lub inne składniki, a dojrzewanie odbywa się w beczkach z drzew owocowych, migdałów, kasztanów, aby nadać napojowi szczególne nuty smakowe. Produkcja kaszy to długi i pracochłonny proces, więc jedno gospodarstwo może wyprodukować nie więcej niż 200 litrów rocznie.
Szkoda i korzyść
Kashasa nie ma żadnych specjalnych korzystnych właściwości. Ale może być używany jako baza alkoholowa do robienia różnych nalewek. Kasha stosowana zewnętrznie jest stosowana jako środek dezynfekujący, antyseptyczny, hemostatyczny i gojący rany. Ponieważ jest to mocny napój alkoholowy, należy go spożywać z umiarem. W przypadku przedawkowania pojawiają się objawy zatrucia, wymioty i nudności, utrata przytomności, zaburzenia neurologiczne, pogorszenie wzroku i słuchu. Jednak przy przewlekłym nadużywaniu owsianki, podobnie jak w przypadku innych alkoholi, rozwija się uzależnienie od alkoholu, co wpływa na wątrobę, serce i mózg. …
