Aby zidentyfikować trujące grzyby, musisz najpierw wiedzieć, jak wyglądają. Amanita chyba wszyscy widzieli i nikt ich nie zje. Mniej znane grzyby są znacznie bardziej niebezpieczne. Można je również pomylić z jadalnymi. Musisz wiedzieć, jak wyglądają najbardziej trujące gatunki.
Instrukcje
Krok 1
Grzyby wieprzowe często można znaleźć w lasach brzozowych. Niedoświadczeni zbieracze grzybów mogą pomylić je z kurkami. Smukłe świnie mają żółto-brązowy kolor, ich czapka jest lekko zgięta w dół, ma średnicę do 18 cm, noga grzyba jest gęsta i prosta. Świnie są trujące, bądź ostrożny.
Krok 2
W lasach iglastych rośnie czerwona pajęczyna. Nie przypomina szczególnie gatunków grzybów jadalnych, ale warto o tym wiedzieć, bo trucizna pajęczyny jest śmiertelna. Kolor grzyba może wahać się od czerwonawego do czerwonawego, a nawet brązowego. Czapka jest mała, jej średnica wynosi około 2-8 cm, pajęczyny występują również w lasach liściastych, mają jaśniejszy kolor. Jednym ze znaków, że natknąłeś się na pajęczynę, jest ostry zapach rzodkiewki.
Krok 3
Latem i wczesną jesienią, na łąkach i lasach, często bliżej dębów, rośnie weran lub trujący entoloma. Grzyb ten można rozpoznać po gorzkim zapachu migdałów i rzodkiewki. Kapelusz ma wypukły kształt szaro-białego koloru, żółtawe blaszki pod kapeluszem z wiekiem stają się lekko różowe, miąższ fanuli jest biały i gęsty w dotyku, na nodze nie ma pierścienia. Trucizna tego grzyba jest śmiertelna.
Krok 4
Grzyb włóknisty jest bardzo podobny do jadalnego grzyba ryadovka. Rośnie w lasach liściastych. W młodym włóknie czapeczka jest biała, z wiekiem staje się żółtobrązowa. Talerze pod czapką mogą mieć inny odcień, od białawego do oliwkowobrązowego. Jeśli odetniesz kawałek grzyba, cięcie zmieni kolor na czerwony. Na łodydze włókna nie ma pierścienia. Zatrucie tym grzybem powoduje majaczenie, ślepotę i śmierć.
Krok 5
Prawdopodobnie wszyscy słyszeli o bladym muchomorze. Wielu może pomylić go z pieczarką. Ten grzyb rośnie prawie wszędzie. Na nodze białego muchomora jest spódnica, ale u młodych grzybów jest ona prawie niewidoczna. Objawy zatrucia bladym muchomorem pojawiają się po około 12 godzinach, czasami dopiero po dobie. Ofiara zaczyna cierpieć na drgawki, pragnienie, biegunkę. Po pewnym czasie stan chorego poprawia się, ale potem wątroba ulega zniszczeniu, a zatruta osoba umiera bez pomocy medycznej. Obecnie nie ma swoistego antidotum, stan można poprawić tylko usuwając odurzenie.
