Coroczne grzybobranie od dawna jest tradycyjną formą wypoczynku mieszczan, mieszkańców wsi i wsi. Główną zasadą „cichego polowania” jest umiejętność odróżnienia grzyba jadalnego od niejadalnego. Często nie jest to łatwe, zwłaszcza dla początkujących. Istnieje kilka oczywistych znaków, dzięki którym nawet najbardziej niedoświadczony "myśliwy" będzie w stanie odróżnić jadalny grzyb od niejadalnego.
Instrukcje
Krok 1
Zbierając grzyby, należy wziąć pod uwagę spód ich kapeluszy, który ma warstwę zarodnikową - hymenofor. Z reguły może mieć postać płyt, fałd, kolców i rurek. Tak więc najsmaczniejsze i najzdrowsze grzyby jadalne, takie jak borowiki, borowiki, borowiki i borowiki, mają pod kapeluszem warstwę kanalików. Wśród grzybów z hymenoforem w postaci kanalików niezwykle rzadko występują te niejadalne.
Krok 2
Uważa się, że grzyby rosnące na drewnie są również stosunkowo bezpieczne. Wśród nich można również złapać jadowitych przedstawicieli, ale tacy z reguły mają gorzki smak i nieprzyjemny zapach.
Krok 3
Jeden z najpopularniejszych grzybów, cep, ma kilka niebezpiecznych trujących odpowiedników. Zwróć uwagę na czapkę grzyba. W jadalnych jest biały, aw niejadalnych różowy lub czerwony. W razie wątpliwości oderwij czapkę z grzyba. W fałszywym borowiku ciemnieje, aw grzybie jadalnym nie zmieni koloru po złamaniu.
Krok 4
Grzyby jadalne można odróżnić od fałszywych, zwracając uwagę na kapelusze grzybów. W zwykłych muchomorach miodowych są brązowe, a w trujących czapka ma zielony lub czerwony odcień. Ponadto na łodydze każdego grzyba znajduje się specjalny pierścień, którego nie ma w grzybach niejadalnych. Grzyby jadalne mają przyjemny zapach grzybów, a grzyby niejadalne mają nieprzyjemny, ziemisty zapach.
Krok 5
Jadalna kurka różni się od fałszywej kolorem. Trujący grzyb ma jasnożółty lub pomarańczowy odcień, jest gładszy i bardziej aromatyczny niż jadalne kurki.
Krok 6
Śmiertelnie trującym grzybem jest blady muchomor. Każdy grzybiarz powinien pamiętać o jej wyglądzie. Noga bladego muchomora wyrasta z „doniczki”, na niej znajduje się półprzezroczysty pierścień. Kapelusz tego trującego grzyba jest zwykle biały, bladozielony lub żółtawy, ze środkiem zwykle ciemniejszym niż jego brzegi.
Krok 7
Oczywiście lepiej wybrać się na „ciche polowanie” z doświadczonym grzybiarzem, który na pierwszy rzut oka będzie w stanie odróżnić grzyb jadalny od niejadalnego.
