Grzyby to specjalny organizm, wyizolowany jako osobny gatunek. Pieczarki to bardzo zdrowy produkt. Zawierają dużo aminokwasów, białek, antyoksydantów, a także dużą ilość witamin. Ponadto wszystkie ich użyteczne właściwości mają zdolność utrzymywania się nawet przy dłuższej obróbce cieplnej i suszeniu. Ale oprócz masy użytecznych właściwości, grzyby mogą również nieść ze sobą znaczne niebezpieczeństwo, być trujące. Wiele niejadalnych grzybów jest bardzo podobnych do jadalnych, ale mają też różnice.
Instrukcje
Krok 1
Blady muchomor przypomina pieczarki. Można go odróżnić po nogawce, która zwykle jest długa z zaokrąglonym u dołu przedłużeniem. Również na nodze, bliżej czapki, dość zauważalna spódnica. Można również znaleźć spódnicę w pieczarce, ale jest znacznie mniejsza i cieńsza niż muchomor, bardziej przypomina cienką folię. Czapka muchomora może być nie tylko biała, ale także jasnozielona lub nawet żółtozielona, w środku jej kolor jest zwykle ciemniejszy niż na brzegach. Talerze pod czapką muchomora są białe, natomiast w pieczarkach różowe, a nawet brązowe. Jeśli muchomor jest zepsuty, będzie miał biały miąższ bez smaku i zapachu.
Krok 2
Poza tym pieczarka jest trochę jak śmierdząca muchomor. Ten rodzaj grzyba ma stożkowatą czysto białą czapkę, łodyga gęstnieje równomiernie w kierunku podstawy, spódnica jest biała. Ale główną cechą tego grzyba jest nieprzyjemny zapach miąższu, który natychmiast pojawia się, gdy ten grzyb zostanie złamany.
Krok 3
W młodym wieku można pomylić włókno patuyard z pieczarką. Grzyb ten rośnie wyłącznie w lasach iglastych. Kapelusz i nóżka tego młodego grzyba jest biała, ale w przeciwieństwie do pieczarki kapelusz ma kształt stożkowy, a nóżka u podstawy jest jakby spuchnięta. Dorosły grzyb znacznie różni się od pieczarki, jego kapelusz się prostuje, ale sam nabiera słomkowożółtego koloru (czasami, jeśli grzyb jest już stary, kolor może być czerwonawy).
Krok 4
Czerwona pieczarka wygląda bardzo podobnie do zwykłej pieczarki. Odróżnić ją można jedynie rozbijając, ma nieprzyjemny zapach (przypomina kwas karbolowy) i żółtawy kolor na zerwaniu.
Krok 5
Zielony muchomor można pomylić z russula. Różnica polega na nodze. U russula nie rozszerza się ku dołowi i nie posiada lamówki.
Krok 6
Fałszywy głóg jest siarkowo-żółty, jak sama nazwa wskazuje, można go łatwo pomylić z miodnikiem. Jego głównym wyróżnikiem jest kolor tabliczek pod nakrętką. Młodszy grzyb ma szarożółte płytki, które następnie w miarę wzrostu grzyba stają się zielonkawe.
Krok 7
Woskowa gadka, w przeciwieństwie do większości trujących grzybów, ma przyjemny smak i zapach. Można ją spotkać w lasach mieszanych lub iglastych, późnym latem lub wczesną jesienią. Od grzyba jadalnego można go odróżnić po talerzach pod czapką, trafiają do nogi.
Krok 8
Grzyb żółciowy i satanistyczny jest bardzo podobny do borowika. Można je odróżnić po spodniej stronie kapelusza, w borowikach jest biały lub lekko żółtawy, a w żółtym lub satanistycznym grzybku jednorazowym lub czerwonym. Również grzyb można złamać, jeśli jego kolor się nie zmienia, to jest to jadalny borowik, jeśli miąższ zmienia kolor na czerwony, a następnie staje się czarny, to jest to trujący grzyb.
Krok 9
Większość muchomorów (brązowych, czerwonych, żółtych, zielonych) to również grzyby trujące. Ale na szczęście te grzyby są bardzo łatwe do odróżnienia. Z reguły ich czapka ma dość jasny kolor, ale najważniejsze jest to, że każdy muchomor ma charakterystyczne białe płatki na czapce. Ich noga, podobnie jak wiele innych niejadalnych grzybów, rozszerza się do dołu i ma spódnicę bliżej kapelusza.
