Forshmak to popularne danie w wielu krajach. Jednak pod tą nazwą kryją się zupełnie inne pokarmy. W Europie Północnej zamawiając forshmak można zjeść przekąskę z gorącym pasztetem mięsnym, a w Europie Wschodniej zimną przystawkę ze śledzia i ziemniaków. W Rosji forshmak jest najczęściej nazywany specjalnością kuchni żydowskiej. Czym więc jest forshmak i z czym jest zjadany?
Forszmak mięsny
Sama nazwa dania – forshmak – ma pochodzenie niemieckie. W tłumaczeniu vorschmack oznacza „oczekiwanie” lub, jeśli weźmiemy pod uwagę kontekst gastronomiczny, „przystawkę”. To właśnie w Niemczech, a właściwie w Prusach Wschodnich, po raz pierwszy zaczęto przygotowywać pasztet mięsny z dodatkiem śledzia. Jedna z wersji tego dania weszła do historii gastronomii dzięki fińskiemu marszałkowi Mannerheimowi. Bohater wojenny, arystokrata, idol wielu, miłośnik dobrej kuchni. Po spróbowaniu forszmaka podczas obiadu na spotkaniu oficerskim w Warszawie, błagał szefa kuchni o przepis i przywiózł go do Finlandii. Z biegiem lat Marskin vorschmack jest serwowany w najlepszych restauracjach. Można go nawet kupić w puszkach i podać na uroczystej kolacji. Aby przygotować to danie, będziesz potrzebować:
- 250 g filetu jagnięcego;
- 250 g polędwicy wołowej;
- 4 filety śledzia lekko solonego;
- 2 filety z sardeli;
- 1 ząbek czosnku;
- 50 ml brandy;
- 2 łyżki stołowe. łyżki przecieru pomidorowego;
- 3 główki cebuli;
- pieprz biały i czarny mielony;
- Sól;
- olej roślinny;
- 300 ml bulionu mięsnego.
Mięso pokroić w kostkę o boku 2 do 3 cm, cebulę posiekać. Podsmaż kawałki wołowiny i jagnięciny oraz cebulę na średnim ogniu, aż cebula będzie jasna, a mięso na złoty kolor. Schłodź to. Filety śledziowe i anchois pokroić w plastry, wymieszać ze smażoną cebulą i mięsem i zmielić lub zmiksować. Przełóż czosnek przez prasę i dodaj wraz z koncentratem pomidorowym do powstałej mieszanki. Dopraw pieprzem i solą. Wlej koniak i tyle bulionu, ile potrzeba, aby masa mięsno-rybna wyglądała jak gęsty sos. Przełożyć do naczynia do pieczenia i gotować w piekarniku nagrzanym do 180°C przez około 2 godziny. Danie podawane jest z ziemniakami gotowanymi na gorąco, plastrami gotowanych zimnych buraków, ogórkami kiszonymi i kwaśną śmietaną, a także szklanką lodowego lagera lub kieliszkiem wódki. To gorąca przekąska.
Pieczony forshmak
W kuchni staropolskiej istnieje przepis na forszmak z pieczonego śledzia i ziemniaków. Podaje się go zarówno gorzko, jak i na zimno. To prosty, tani i obfity posiłek. Dla niego będziesz potrzebować:
- 2 filety śledzia solonego;
- 6 średnich ziemniaków ugotowanych;
- 1 głowa cebuli;
- 2 jajka kurze;
- 3 łyżki. łyżki masła;
- 4 łyżki. łyżki śmietany o zawartości tłuszczu około 20%;
- 2 łyżki stołowe. łyżki bułki tartej;
- szczypta gałki muszkatołowej;
- pieprz, sól.
Ziemniaki pokroić w kostkę i podsmażyć na łyżce masła. Zetrzyj cebulę na drobnej tarce. Filet śledziowy przełóż przez blender. Połącz ziemniaki, śledzie, cebulę, pozostałe masło, śmietanę i jajka i dopraw solą, pieprzem i gałką muszkatołową. Włożyć do wysmarowanej tłuszczem formy do pieczenia i posypać bułką tartą. Piec w piekarniku nagrzanym do 200°C.
żydowskie forszmak
W rzeczywistości danie, znane od czasów sowieckich jako żydowski forszmak, nazywa się „gehakte goering”. Jak każde danie popularne w kuchni ludowej, tak i ta ma wiele przepisów, wyrafinowane gospodynie mają swoje sekrety, jak osiągnąć „sam smak” przy użyciu nietypowych składników. Jednak podstawa foreschmak pozostaje niezmieniona. Będziesz potrzebować:
- 2 filety śledzia solonego;
- 3 jajka na twardo;
- 1 kwaśne jabłko;
- 2 kromki białego chleba;
- 2 łyżki stołowe. mleko;
- 4 łyżki. łyżki oleju roślinnego;
- 1 łyżka. łyżka octu jabłkowego;
- 1 główka cebuli.
Filety śledziowe namoczyć w mleku. Z białego chleba odetnij skórkę i namocz ją również w mleku. Wydusić. Oddziel żółtka od białek. Kroić cebule. Obierz jabłko i usuń rdzeń. Zmiel chleb, śledzie, cebulę, żółtka i pulpę jabłkową w maszynce do mięsa lub blenderze. Dodaj olej roślinny, ocet i dobrze wymieszaj. Podawaj jako delikatną sałatkę z tartym białkiem i posiekaną zieloną cebulką lub jako pastę na kromki chleba, krakersy lub koszyczki.
