Dżem truskawkowy, jak wiadomo z danych historycznych, powstał w starożytnym Rzymie. I ten produkt pojawił się wyłącznie na stołach bogatych i władców. Najjaśniejszy cesarz Juliusz Cezar bardzo kochał ten przysmak. Dziś prawie każdy może zrobić dla siebie dżem truskawkowy. Ale nie wszyscy wiedzą, jak to zrobić poprawnie.
Przepisów jest wiele, wszystkie są dobrze sprawdzone przez nasze babcie. Ale możliwe, że niektóre z nich zawierają straszne błędy. A nasze babcie nadal miały więcej naturalnych truskawek, nie były smarowane woskiem, nawożone azotanami i azotynami, nie były spryskiwane toksycznymi substancjami od szkodników. Czasy się zmieniły, co oznacza, że możesz nieznacznie zmienić przepis.
Dżem truskawkowy, wbrew dziwnemu przekonaniu, gotuje się bardzo szybko. Wielu nazywa to tak - „pięć minut”. Rzeczywiście, ta jagoda potrzebuje tylko pięciu minut, aby osiągnąć stan niezbędny do powstania dżemu, zachować przydatne substancje, właściwości i witaminy, a także opracować elementy, które pozwolą jej na chwilę zachować.
Najpierw krojenie. Tu, gdzie i tu na pewno trudno popełnić błąd. Jedyną rzeczą jest to, że przed gotowaniem nie trzeba mielić i zamieniać jagód w puree. Więc wszystkie przydatne elementy z niego wyparują. Małe jagody można ogólnie pokroić tylko na dwie części lub pozostawić nienaruszone.
Po drugie cukier. Cukier dodaje się w stosunku jeden do jednego (1:1). W branży cukierniczej jest to najbardziej klasyczny syrop cukrowy warzony z cukrem i wodą. Nie jest słodkawy, nie wodnisty, ale całkiem przyjemny w smaku. Ale jeśli truskawki są już słodkie i nie musisz ich długo przechowywać, możesz spożyć cukier w proporcji od jednego do trzech (1:3). Należy podkreślić, że w takim przypadku dżem należy natychmiast zjeść i przechowywać w lodówce nie dłużej niż dwa do trzech dni.
Trzeci raz. Wcześniej do gotowania dżemu w prawie każdym mieszkaniu lub w każdym wiejskim domu znajdowało się ogromne miedziane naczynie lub umywalka. Gotowała się drewnianą łyżką dzień i noc, gotowała się, syczała i bryzgała czerwona jak krew i pachnący napar. Obraz jest oczywiście imponujący, ale niezbyt poprawny. Faktem jest, że około trzydziestu lub czterdziestu lat temu dżem gotowano na prawdziwie przemysłową skalę, w kilogramach. Ale wtedy z reguły warto było dużo wysiłku, aby nie rozlać, poprawnie wymieszać, zapobiec przywieraniu i tym podobne. Dlatego czas gotowania został wydłużony do kilku godzin. Z tego powodu wszystkie składniki odżywcze zawarte w truskawkach wyparowały i po prostu rozpuściły się w cukrze. Dlatego ważne jest, aby pamiętać, że dżemu truskawkowego nie należy gotować dłużej niż pięć do siedmiu minut.
