W tłumaczeniu z sanskrytu nazwa tej wspaniałej rośliny oznacza „rogaty korzeń”. Imbir jest używany przez ludzi od wieków i znajduje się w wielu tradycyjnych przepisach. Ze względu na swoje właściwości lecznicze korzeń imbiru jest również stosowany jako lek.
Korzeń imbiru to najcenniejszy dar natury, jedna z najpopularniejszych przypraw w światowej kuchni. Prawie każdy zna jego aromat i pikantny smak. Imbir jest używany świeży, konserwowany i suszony. Często dla wzmocnienia korzystnych właściwości stosuje się go w połączeniu z innymi przyprawami i ziołami: miętą, melisą, kardamonem, gałką muszkatołową. Imbir dobrze komponuje się z cytryną i miodem.
Już w starożytnej Grecji korzeń imbiru był używany jako przyprawa do wypieku chleba. W średniowiecznej Europie przyprawę tę posypywano potrawami mięsnymi, dodawano do dżemów, doprawiano winem i piwem.
W Japonii korzeń imbiru jest marynowany i podawany z ryżem i rybą. Od czasów starożytnych kuchnia rosyjska używała imbiru jako dodatku do kompotów, kwasu chlebowego, sbitni, likierów, likierów i zacieru. Suchy proszek korzeniowy dodawano do ciast, bułeczek, pierników i pierników.
W wielu krajach roślina ta jest używana jako dodatek do sosów, marynat do konserw. Imbir jest popularny w daniach deserowych – puddingach, dżemach, musach, galaretkach. Arabowie robią kandyzowane owoce i dżem z imbiru. W krajach Azji Południowo-Wschodniej kawałki korzenia imbiru suszy się, macza się w gęstym syropie cukrowym lub poleje czekoladą.
Imbir dodaje się podczas duszenia mięsa i drobiu na 15-20 minut przed zakończeniem gotowania. Przyprawa ta nadaje subtelny smak zupom – warzywnym, mięsnym, a nawet owocowym. Korzeń nadaje bardzo przyjemny smak smażonej wieprzowinie i pieczonej kaczce, mięso staje się aromatyczne i miękkie. Jest doskonałym dodatkiem do pieczarek i serów. Ocet imbirowy jest bardzo popularny w kuchni chińskiej.
Ten produkt jest powszechnie stosowany jako herbata gorąca lub schłodzona. Aby go przygotować, należy włożyć 10-15 cienkich plasterków korzenia imbiru do zwykłego czajnika i zalać go wrzątkiem. Po 15 minutach uzyskuje się wartościowy i smaczny napój leczniczy. Do herbaty imbirowej możesz dodać trochę cynamonu, anyżu, miodu lub skórki z cytryny.
W kuchni europejskiej korzeń nadal wykorzystywany jest w przemyśle napojów alkoholowych i browarnictwie – angielskie piwo imbirowe znane jest na całym świecie. Produkuje się również imbirowe wino, imbirową wódkę i gorzki imbir likiery. Od dawna jest dodawany do ciosów.
Bardzo ważne jest, aby stosowanie imbiru nie miało przeciwwskazań, jest on przydatny nawet dla kobiet w ciąży i karmiących.
