Lubisz smak imbiru? Intensywny i świeży z lekką cierpką nutą? Mmm… fantastycznie! Okazuje się, że imbir można nie tylko kupić w sklepie, ale także samemu go wyhodować. I to całkiem proste.
Historia imbiru jako przyprawy i leku ma swoje korzenie w odległej przeszłości. A jeśli podejmiesz desperacką próbę przyjrzenia się temu, istnieje szansa, że nigdy nie dotrzesz do lądowania. W końcu ta historia jest tak fascynująca i różnorodna. Jeśli nadal chcesz sadzić imbir, a nie uczyć się, to idź! Ten proces jest nie mniej interesujący i dość prosty.
Praca przygotowawcza
Gdzie zacząć? Przede wszystkim warto zdecydować się na materiał do sadzenia. W końcu dla nikogo nie jest tajemnicą, że imbir, który obnosi się w sklepach, nie jest samą rośliną. To tylko jego kłącza. Ale to oni są przeznaczeni do późniejszego lądowania. Jeśli masz letni domek, a klimat, w którym mieszkasz, jest wilgotny, możesz bezpiecznie sadzić imbir na otwartym terenie.
W domu imbir świetnie się czuje. Najlepszy czas na sadzenie owoców to koniec zimy lub początek wiosny, kiedy jest więcej światła i słońca. Możesz go kupić w dowolnym sklepie lub na rynku.
Wybierając korzeń, należy zwrócić uwagę na kilka niuansów, które są ważne dla dalszego sadzenia: zbadaj sam korzeń - powinien być gładki i dość gęsty w dotyku, bez szorstkości i łuszczących się łusek. Musi być na nim kilka żywych pąków.
Klasyczna wersja sadzenia imbiru
Przed posadzeniem wybranego dobrego korzenia w ziemi należy przeprowadzić procedurę przygotowawczą: namoczyć go w słabym roztworze nadmanganianu potasu i namoczyć przez dwie do trzech godzin, następnie spłukać i przejść do następnego kroku. Następnie kręgosłup należy trzymać w plastikowej torbie, aż pojawią się pierwsze oczy. Działa tu ta sama sztuczka, co przy kiełkowaniu ziemniaków. Kiedy oczy dorosną, możesz zacząć się dzielić.
Weź kręgosłup i łatwo i odważnie podziel go na dwie równe połówki. Jest to ważne, aby na każdym okazie pozostała co najmniej jedna żywa nerka. Aby rany zagoiły się jak najszybciej, a imbir nie musiał długo cierpieć, posyp nacięcie węglem drzewnym.
Teraz nadszedł czas, aby posadzić korzenie w doniczkach. Najpierw umieść drenaż na dole. Może to być kamyk lub piasek - wybierz to, co lubisz najbardziej. Wylej wcześniej przygotowaną żyzną glebę na wierzch i umieść w niej korzenie. Ułóż je tak, aby pączek wylęgowy znajdował się na górze, a następnie przykryj go warstwą ziemi około dwóch centymetrów.
Jeśli jesteś ogrodnikiem-wirtuozem i masz wolny czas, możesz samodzielnie przygotować glebę. Wymieszaj darń, humus i piasek w proporcji 1:1 i stosuj zgodnie z zaleceniami. Za taką opiekę roślina tylko ci podziękuje.
Na tym etapie pozostaje tylko regularne podlewanie roślin. Ginger nienawidzi suszy. Jest przyzwyczajony do życia w wilgotnym klimacie, więc zawsze monitoruj stan gleby, nie pozwól jej wyschnąć.
Dbaj o pędy czule i z szacunkiem, a wynik nie potrwa długo. Bardzo szybko, po jednym lub dwóch miesiącach, pojawią się pierwsze kiełki.
W upalne, parne letnie dni imbir można zabrać na balkon lub wynieść na ulicę na wsi. Po prostu trzymaj się z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Mimo to tropikalny przystojny mężczyzna nie lubi palącego słońca. Pamiętaj, aby od czasu do czasu wrzucić ziemię.
Na wysokości pędy mogą rozciągać się do metra.
Wraz z nadejściem jesieni, kiedy kiełki już więdną, kłącza należy wykopać, wyczyścić i przechowywać w suchym miejscu do następnego sezonu. Oczywiście za pół roku będą rosły i będzie ich znacznie więcej. Możesz bezpiecznie wykorzystać niektóre korzenie do swoich potrzeb: posiekaj je w sałatki, zaparzaj herbatę, używaj ich jako lekarstwa. I niech druga część leżeć i czekać na jej najlepszą godzinę.
Proces ten można powtarzać z roku na rok, zwielokrotniając doświadczenie i ilość tak niesamowicie użytecznej rośliny.
Warunki przechowywania korzeni
Jeśli kłącze jest świeże, możesz je po prostu umieścić w lodówce na dolnej półce. Tam będzie spokojnie leżał przez miesiąc. Suszony i mielony imbir ma znacznie dłuższy okres przydatności do spożycia – może trwać nawet cztery miesiące.
O dobroczynnych właściwościach owoców
Imbir to nie tylko produkt spożywczy, ale także doskonały ludowy środek na wiele dolegliwości. Chińczycy nazywają to „korzeniem życia” i nie dbają o to. Świeże, kiszone, słone – orientalni ludzie uwielbiają go w każdej postaci. Nic dziwnego, że żadne sushi nie może się bez niego obejść. A jak cudownie jest imbir w zimną pogodę.
Łącząc go z miodem, cytryną i cynamonem, uchronisz się przed łagodnymi sezonowymi przeziębieniami. Imbir ma wyraźną właściwość immunomodulującą, co jest szczególnie ważne dla mieszkańców dużych miast.
Dzięki bogatemu składowi mineralno-witaminowemu może pozytywnie wpływać na układ pokarmowy. Jednocześnie zawiera bardzo mało kalorii. Dietetycy zalecają regularne stosowanie tego produktu osobom, które uporczywie decydują się na odchudzanie.
Wcześniej, w średniowieczu, kiedy imbir właśnie przywieziono na nasze tereny, używano go nawet w walce z zarazą. W tamtych czasach „łowcy” owoców byli gotowi dać za to wspaniałe pieniądze.
Korzyści i wartość imbiru są trudne do przecenienia. Ten oryginalny owoc to po prostu bomba witaminowa, która rozgrzewa zimą, orzeźwia latem i wspiera poza sezonem. A jeśli nadal myślisz - eksperymentować czy nie, szybko podejmij decyzję! Pyszne sałatki, pachnąca herbata i dobre zdrowie!
