Buraki były uprawiane w krajach śródziemnomorskich i Persji przez wiele wieków pne. Na Zakaukaziu nadal można znaleźć jego dzikie gatunki. Dziś buraki są jedną z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych roślin warzywnych.
Przydatne właściwości buraków
Burak ćwikłowy to wysokokaloryczna roślina warzywna. Zawiera dużą ilość białek, błonnika, tłuszczów, cukrów, kwasów organicznych (jabłkowy i cytrynowy), potasu, wapnia, soli mineralnych, magnezu, przydatnych dla organizmu człowieka. Posiada również wysoką zawartość żelaza, fosforu, jodu oraz grupy witamin: C, B, P, PP.
Często ta uprawa warzyw jest zawarta w diecie chorych osób cierpiących na choroby sercowo-naczyniowe, takie jak nadciśnienie. Lekarze zalecają włączenie go do diety w przypadku niewydolności krążenia wątroby i nerek, przy cukrzycy, zwłaszcza jej ciężkich postaciach, a także przy anemii.
Charakterystyka biologiczna buraków
To warzywo korzeniowe jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku plonowania buraki tworzą rozetę liści i roślinę okopową o kształcie od płaskiego do stożkowego. Buraki mogą mieć kolor od białego do ciemnoczerwonego.
Ogromną zaletą tej rośliny okopowej jest to, że można ją spożywać w stanie świeżym prawie przez cały rok, ze względu na doskonałą pojemność przechowywania prawie do następnych zbiorów.
Powstawanie białych pierścieni w burakach
Zanim burak otrzyma pierwsze prawdziwe liście, rozwija korzeń, który powstaje z nasion. Stopniowo następuje proces zagęszczania i przekształcania go w roślinę okopową. Proces wzrostu rośliny okopowej następuje z powodu oddzielenia komórek kambium.
Kambium to tkanka edukacyjna znajdująca się w korzeniach i łodygach. Z tego powodu dochodzi do tworzenia wiązek naczyniowych i wzrostu rośliny okopowej.
Po aktywności pierścieni kambium zaczynają funkcjonować obwodowe warstwy kambium. Tak więc, zanim burak dojrzeje, może mieć do dziesięciu pierścieni kambialnych.
Między warstwami kambium zaczyna rosnąć miąższowa warstwa tkanki, która zawiera składniki odżywcze i ma jaśniejsze wiązki naczyniowe. Jeśli tniesz dojrzałą roślinę okopową, możesz wyraźnie zobaczyć kolejno naprzemienne warstwy wiązek naczyniowych i tkanki miąższowej, wizualnie reprezentujących koncentryczne pierścienie.
Buraki uprawiane w temperaturze 15-20oC mają znacznie mniej bladych słojów niż buraki uprawiane w wysokich temperaturach.
Istnieje bezpośredni związek między wielkością wiązek przewodzących a liczbą liści w roślinie okopowej. Im większa i większa roślina okopowa, tym więcej ma liści i większe koncentryczne pierścienie.
