Kudin (także Khudin - chiński „gorzki gwóźdź”) to chiński napój herbaciany wytwarzany przez moczenie suszonych liści ostrokrzewu szerokolistnego. Holly rośnie w ponad dziesięciu chińskich prowincjach, zwykle na brzegach kanałów i na zacienionych zboczach gór.
Historia Kudina jest legendarna. Za panowania dynastii Tang, w 774 roku ówczesny cesarz nakazał zebrać wszystkie znane w Chinach metody odmładzania. Było to konieczne dla jego córki Yang-Guifei, słynącej z nieziemskiej urody. Ona i jej trzy siostry do dziś uważane są za cztery wielkie piękności starożytnych Chin. Jeden z komisarzy zdobył przepis na napój herbaciany kudin, przepis na „wieczną wiosnę”. Napój został doceniony i od tego czasu kudin jest uważany za skarb narodowy wraz z herbatą.
Kudin ma szereg właściwości leczniczych: przede wszystkim działa przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie i odtruwająco, ponadto kudin normalizuje przemianę materii i ciśnienie krwi, korzystnie wpływa na układ trawienny, obniża poziom cukru we krwi. Wreszcie kudin jest przeciwutleniaczem, poprawia koloryt, odświeża.
Istnieje kilka rodzajów kudinów:
• spirala, • Arkusz, • Skręcone, • Uwiązany, • Wciśnięty.
Najczęściej w sprzedaży widać spiralę.
I chociaż ten niesamowity napój praktycznie nie ma przeciwwskazań (może z wyjątkiem alergii), nie można go pić codziennie. Chociaż takie pragnienie raczej się nie pojawi: ostrokrzew jest niesamowicie gorzki. Z tego powodu napój nie jest nalegany, ale parzy się go z „rozlaniem”, ale gorzki smak pozostaje. Sama nazwa „ku Din” dosłownie tłumaczy się jako „gorzkie zioło”, chociaż bardziej popularna jest wersja „gorzki gwóźdź”. Przygotowując go należy postępować od obliczenia jednego patyka na osobę. Woda powinna być gorąca, ale nie za gorąca, ponieważ jeśli ostrokrzew poleje się wrzątkiem, napar w ciągu kilku sekund stanie się tak skoncentrowany, że nie będzie można go wypić. Nie wystarczy jednak użyć lekko schłodzonej wody – samo parzenie również powinno być szybkie. Optymalny czas to 15-20 sekund, nie więcej. W zależności od temperatury wody użytej do zaparzania, a co za tym idzie stężenia, bulion może być przezroczysty, żółty, szarozielony lub zielony. Jeśli zrobisz to poprawnie, powinieneś mieć słodki posmak po goryczce ostrokrzewu. Kudin ma również bogaty cierpki aromat.
Spośród wielu różnych odmian kudin za najlepszą uważa się Ku Ding Shui Xiu, do przygotowania której używa się młodych liści ostrokrzewu wyhodowanego w prowincji Syczuan. Nawiasem mówiąc, im młodsze liście, tym bardziej miękki smak i mniej wyczuwalna goryczka. W przeciwieństwie do wszystkich innych odmian, Shui Xiu można zaparzyć wiele razy, tak jak zielona herbata, podczas gdy inne odmiany nie są zalecane do parzenia dwa razy.
