Zupy na obiad zawsze były mile widziane w Rosji. Zupa to podstawa kuchni narodowej. Nigdzie indziej w innych krajach rola tego dania nie jest tak ceniona jak w Rosji. Skąd bierze się to przywiązanie do niego?
Historia i geografia
Zupa jest nieodzowną częścią obiadu dla wielu Rosjan. Stało się to historycznie. W Rosji od niepamiętnych czasów preferowano gulasz. Chociaż nie jest to już związane z historią, ale z geografią. Rosja to kraj o surowych zimnach. A jak ogrzać się w chłodny dzień, jeśli nie pożywną, gorącą, bogatą zupą? Gorący płynny pokarm szybko rozgrzał ciało, chroniąc je przed zimnem.
Następną cechą częstego używania zup jest to. Niektóre owoce i warzywa, które są szeroko rozpowszechnione w Rosji, wymagają specjalnego przetwarzania poprzez gotowanie. Do warzyw tych należą np. rzepa, rzodkiewka, buraki, marchew itp.
Dodatkowo można to przytoczyć jako przyczynę - W celu zachowania niektórych produktów suszono je od czasów starożytnych - grzyby, ryby, warzywa i owoce. W ten sposób poczyniono przygotowania do zimy. Oczywiste jest, że zimą musiały być gotowane. Takie produkty wysyłano prosto do zup, gdzie gotowano i zmiękczano.
Istnieje również istotny powód używania zup w Rosji - to, a raczej chleb. W Rosji zawsze jedli dużo chleba. Suszone krakersy. Gotowali owsiankę. Takie jedzenie często spożywano z zupami, aby je „namoczyć”. Jakieś 100 lat temu zupę podawano nie tylko na obiad, ale i na kolację. Nawet teraz w rosyjskich wioskach na śniadanie często podaje się kapuśniak.
Pochodzenie słowa
Słowo „zupa” ma pochodzenie francuskie. W sercu tego jedzenia Francuzi mieli wywar. Rosół może być z jakiegoś produktu z dodatkiem warzyw i przypraw. Zupy, zarówno wśród Francuzów, jak i na całym świecie, zawsze były uważane za pierwsze danie.
Zupa po rosyjsku
Początkowo słowo „zupa” nie istniało w języku rosyjskim. Podobne danie nazywano inaczej - zupa, chleb, yushka, kleik. W takich historycznych publikacjach jak „Domostroy” opisywał potrawy shti, napar, zupę. Nazywano też opcje zupy - zamieszanie, zatiuha, gaduła, więzienie, marynata.
Wszystkie dania płynne, czyli zupy, podzielono na „bogatych i biednych”. Bogate zupy były wysokokaloryczne, tłuste, na przykład kapuśniak. A te zupy gotowane w płynie i wodzie uważano za słabe.
Posiłek zawsze zaczynał się od gulaszu. Dlatego zaczęto nazywać je pierwszymi kursami. Po nich podano inne potrawy. Dopiero po tym, jak Piotr Wielki „otworzył okno na Europę”, w Rosji zaczęły pojawiać się takie słowa jak zupa, sycąca zupa, rosół i puree zupa.
Wraz ze słowami pojawili się kucharze, którzy je ugotowali. Z biegiem czasu zupa nadal cieszyła się powodzeniem jako danie. Pojawiło się wiele różnych opcji, które do dziś nie tracą prymatu wśród masy innych dań.
Zupa to rosyjskie dziedzictwo narodowe.
