Nie wszystkie kawałki wołowiny nadają się do pieczenia w piekarniku. Lepiej od razu wybrać opcję bez kości (wyjątkiem są żeberka, oczywiście muszą być gotowane z kością, to jest bardzo smakowite). Aby określić, czy dana część jest odpowiednia, czy nie, możesz wyobrazić sobie tuszę wołową: mięśnie, które miały najmniejsze obciążenie podczas ruchu zwierzęcia, mają odpowiednio mniej grubą tkankę łączną, po upieczeniu w piekarniku okazują się być najdelikatniejszy i najbardziej soczysty. Najbardziej polecane do tej metody gotowania są grube lub cienkie brzegi, a także polędwica. W przypadku braku możliwości ich zakupu możesz upiec żeberka - uwierz mi, okaże się nie mniej smaczne.
Czy to jest to konieczne
- - Wołowina;
- - imbir;
- - czosnek;
- - Sól;
- - miód, cukier trzcinowy, melasa;
- - przyprawy;
- - Czerwone wino;
- - sok cytrynowy;
- - skrobia ziemniaczana lub kukurydziana;
- - noże;
- - deska do krojenia;
- - miski;
- - folia lub rękaw do pieczenia;
- - blacha do pieczenia lub patelnia;
- - piekarnik.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli chcesz upiec cały kawałek wołowiny, najlepszym wyborem będzie dla Ciebie polędwica. To nie to samo: jest „głowa”, „ciało” i „ogon”. Do twoich celów wskazane jest kupienie kawałka składającego się z pierwszych dwóch. Faktem jest, że nie wszystkie mają taką samą grubość, odpowiednio mają różne czasy gotowania. Możesz osiągnąć jakość gotowego dania tylko wtedy, gdy obejdziesz ten niuans. Są ludzie, którzy uważają, że preferując zwykłą, a nie marmurkową wołowinę, nie można dostać smacznego pieczonego mięsa, które rozpływa się w ustach. Cóż, na próżno. Polędwica to część z najmniejszą ilością marmurkowych żyłek. W zasadzie wybierasz marmur lub zwykły - w tym przypadku prawie nic się nie zmienia. Ale to, co babka jadła za życia - zmienia się i jak.
Krok 2
Spróbuj przynajmniej raz znaleźć polędwicę karmioną trawą - na pewno poczujesz różnicę. Takie mięso ma znacznie jaśniejszy i pełniejszy smak, którego nigdy nie można osiągnąć przy karmieniu zbożem. Kolejnym czynnikiem, który powinieneś wiedzieć przy wyborze wołowiny do pieczenia w piekarniku, jest to, czy tusza przeszła niezbędną fermentację. Wszystkie te opowieści o jakości świeżego mięsa są dokładnie tym, czym są opowieści. Nie mają żadnego zaplecza technologicznego. Co więcej – świeże mięso może pochwalić się jedynie miękkością, nie należy się po nim spodziewać ani ujawnienia smaku, ani zestawu odpowiedniego aromatu. Aby pojawiły się w wołowinie, musi dojrzeć. Na Zachodzie zwłoki będą wisiały do 14 dni w temperaturach bliskich zeru. Mamy mniej czasu - ale eksperci, którzy naprawdę dużo wiedzą o dobrych stekach, żeberkach i polędwicy, rzadko kończą fermentację przed 5 dniami.
Krok 3
Nawet prawdopodobnie nie jest tak ważne, co kupujesz: polędwicę, a może cienką lub grubą krawędź, ponieważ ważne jest, aby po przyniesieniu do domu odpowiednio przygotować wołowinę do pieczenia w piekarniku. Pamiętaj, aby wypłukać i wysuszyć kawałek, który zamierzasz ugotować. Z rzadkimi wyjątkami należy to zawsze robić ze względów higienicznych. Warto wysuszyć go gofrem lub ręcznikiem papierowym, lepiej nie używać drugiego, na wołowinie może pozostać puch. Dalsze przygotowanie sprowadza się do wykonania nacięć. Weź nóż z bardzo ostrym ostrzem i przykryj cały kawałek „siatką”, nacinając mięso na grubość 2-3 mm, najpierw w jedną stronę, potem w drugą. Taka operacja pomoże lepiej przylegać do powłoki, którą pokryjemy powierzchnię elementu. Jeśli zdecydujesz się na pieczenie w folii lub rękawie, zamiast nacięcia, lepiej zrobić nacięcia na grubość produktu. Tutaj ważne jest użycie noża z wąskim długim ostrzem, zadaniem jest dotarcie prawie do środka. Takie kawałki są nam potrzebne do bardziej równomiernego solenia i dodawania do nich przypraw.
Krok 4
Dobry wynik czeka na Ciebie, jeśli zostaniesz pre-ambasadorem. Może być suchy, mieszany i mokry. Pierwsza opcja pozwala uzyskać gotowe danie zwartą strukturę, druga - średnią miękkość, trzecia - osiągnięcie efektu, który najlepiej opisuje fraza: „Wołowinę można jeść samymi ustami”. Do solenia na sucho na każdy kilogram mięsa weź 10 g grubej soli, 3 g świeżo zmiażdżonego czarnego pieprzu, 1 g posiekanego ziela angielskiego, liść laurowy, pąki goździków. To jest podstawowy przepis. Do solenia mieszanego wsyp 5 g soli i rozpuść 7 g w 50 ml wody. Na mokro - 15 g soli rozcieńczyć całą kompozycję 100 ml płynu (tutaj zamiast wody, czerwonego wina lub soku z cytryny, wlej do tego ostatniego szklankę brandy). Po wstępnym posoleniu zostaw wołowinę do pieczenia w lodówce na jeden dzień.
Krok 5
Zdecyduj, jak upieczesz mięso w piekarniku - po prostu kładąc je na blasze do pieczenia, a może w folii lub rękawie. Pierwsza metoda gwarantuje powstanie skórki, dwie pozostałe przyczyniają się do bardziej równomiernego wypieku na całej grubości produktu. Wybierając pieczenie „bez wszystkiego”, przygotuj składniki do panierowania. Opcji może być wiele, ważne jest zrozumienie podstawowej zasady przygotowywania takich mieszanek: muszą zawierać składnik karmelizujący (miód, melasa, cukier trzcinowy), spoiwo (skrobia ziemniaczana lub kukurydziana), kształtujący smak (posiekany korzeń imbiru) szczypiorek, przetłoczony prasą, musztarda granulowana, przyprawy) i tłuszcz (olej roślinny). Włóż wołowinę do piekarnika, trzymaj prawie ugotowaną na średnim ogniu, następnie wyjmij, obtocz grubo przygotowaną mieszanką, wróć do piekarnika i piecz do końca. Całkowity czas pieczenia to 1 godzina na każdy kilogram polędwicy, cienkiej lub grubej szynki (pozostałe części wołowiny piecze się dłużej). Zalecana temperatura to 150-180 stopni.
Krok 6
Mięso gotować w folii lub rękawie mniej więcej przez ten sam czas. Tuż przed końcem pieczenia pokroić materiał pokrywający ostrymi nożyczkami mniej więcej w połowie górnej krawędzi. Zegnij boki, ale bądź bardzo ostrożny - na pewno wyleci z nich gorące powietrze, więc chroń dłonie i twarz przed poparzeniem. Konieczne jest otwarcie wołowiny, aby nabrała pięknego koloru. Jeśli czas gotowania się kończy, a kolor pozostaje ten sam, wlej 1-2 łyżki. l. olej roślinny i skórka z pewnością będą zabarwione. Mięso pieczone w piekarniku można podawać zarówno na zimno, jak i na ciepło. W pierwszym przypadku warto podawać z chrzanem lub musztardą Dijon, w drugim - jedną z odmian demiglas, czyli sosu z nasyconego bulionu wołowego, zagęszczanego przez wiele godzin przez gotowanie.
