Homar ma wiele pozytywnych właściwości pod względem wpływu na zdrowie. W końcu to prawdziwy magazyn witamin, minerałów i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które mają dobroczynny wpływ na układ nerwowy, odpornościowy, naczynia krwionośne. Owoce morza zapobiegają powstawaniu złośliwych formacji, aktywują regenerację komórek, ale w przypadku dny moczanowej i skłonności do alergii należy je stosować ostrożnie.
Zanim porozmawiamy o korzystnych właściwościach homara, należy wyjaśnić, że nazwa ta jest wspólna dla dwóch rodzajów dużych raków morskich: homara i homara. Grupa homarów obejmuje również najbliższego krewnego homara, langustynę. Jeśli takie wprowadzenie anglicyzmu do języka rosyjskiego wprowadziło pewne zamieszanie, zwłaszcza że homar na zewnątrz nie ma głównego znaku skorupiaków - pazurów, to nie może być pomyłki w składzie chemicznym i właściwościach tych morskich mieszkańców. Wszystko, co zostanie powiedziane o korzyściach i niebezpieczeństwach homara, dotyczy zarówno homara, jak i homara.
Dziesięcionogi uważane są za cenne owoce morza niebędące rybami, występujące przede wszystkim w wodach Atlantyku. Świeżo ugotowany homar jest dziś dostępny w wielu drogich restauracjach, w których odwiedzający mogą wybrać żywe okazy z akwarium. Smakosze preferują homary norweskie, które mają doskonały smak dla smakoszy, choć nie są bardzo duże (20-22 cm). Trzymanie żywych homarów w restauracji to bynajmniej nie hołd dla kulinarnej mody. W ciele skorupiaków żyją patogenne mikroorganizmy, które po śmierci zwierzęcia zaczynają wydzielać toksyny. Nie można spowolnić ani zatrzymać tego procesu, a homary, nawet przechowywane w lodówce, po 2 dniach tracą swoje użyteczne właściwości.
Eksperci zalecają zakup żywego homara. Kupując produkt mrożony, upewnij się, że był przechowywany w temperaturze nieprzekraczającej 18°C.
Podobnie jak wiele organizmów morskich, homar zawiera większość substancji tworzących układ okresowy pierwiastków. Jest szczególnie bogaty w cholinę (witaminę B4). Dominującymi minerałami są selen, cynk, miedź, mangan, fosfor, żelazo, potas, wapń, sód. Cynk świetnie sprawdza się w ukierunkowywaniu funkcji seksualnych, selen korzystnie wpływa na układ nerwowy. Tylko 100 g produktu może zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na selen - o 65%, na jod i miedź - o 30%, na magnez - o 20%, na wapń - o 10%. Homar jest bogaty w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które zwalczają raka, zwiększają odporność i zmniejszają ryzyko chorób układu krążenia.
Optymalna waga homara, przeznaczonego do gotowania w całości, nie powinna przekraczać 600-700 g. Z tej wagi będzie nie więcej niż 35% smacznego mięsa, w tym wartościowa wątróbka i kawior (jeśli na talerzu jest samica). Ale to wystarczy, aby uzyskać przyjemność kulinarną i poprawić swoje zdrowie. Pomimo tego, że 100 g homara zawiera tylko 90 kcal, a 75 z nich to łatwo przyswajalne białko, dietetycy nie zalecają stosowania go częściej niż 1 raz w tygodniu. Zakaz wiąże się z wysoką zawartością cholesterolu, która stanowi 95 mg na 100 g produktu. Homar jest przeciwwskazany dla osób cierpiących na dnę moczanową, ponieważ jego mięso zawiera dużą ilość puryn, które powodują gromadzenie się kwasu moczowego w tkankach.
Szkoda homara zależy również od tego, jak bardzo siedlisko jest nasycone solami metali ciężkich. Zwierzęta te pochłaniają substancje toksyczne ze środowiska.
Kulinarne przysmaki z homara nie ograniczają się do gotowania go razem ze skorupką. Jest grillowany, mięso dodaje się do zupy i sałatki z ryb i owoców morza, piecze z warzywami i wkłada jako nadzienie do wypieków. Wiele znanych diet odchudzających zawiera homary jako niskokaloryczne pożywienie, ale to zwierzę morskie można nazwać tylko dietetycznym. Lekarze twierdzą, że mięso homara jest trudne do strawienia przez żołądek, chociaż ma bogaty smak.
