Szparagi to najstarsza kultura. Roślina ta była znana cztery tysiące lat temu pne. Uważa się, że starożytni Egipcjanie jako pierwsi docenili jego smak i dobroczynne właściwości. Szparagi były używane jako lekarstwo na wiele chorób. Nie bez powodu tłumaczenie szparagów z języka łacińskiego jest „lecznicze”.
Wcześniej tylko bogate warstwy ludności mogły sobie pozwolić na dania ze szparagów - faraonów, cesarzy, patrycjuszy. Później - królowie francuscy, biskupi włoscy. Był stale spożywany w żywności, aż w średniowieczu ilość zbiorów nie spadła gwałtownie. Sztuka pielęgnacji szparagów została stopniowo zapomniana. I dopiero w przeddzień renesansu, dzięki krzyżowcom, warzywo zostało ponownie wyhodowane i skonsumowane.
Dlaczego szparagi są przydatne?
Szparagi są liderem pod względem właściwości odżywczych i leczniczych. To właśnie ze szparagów uzyskano aminokwas asparaginę, przydatny dla organizmu ludzkiego. Działa moczopędnie, usuwa toksyny z organizmu. Roślina korzystnie wpływa na pracę serca, naczyń krwionośnych, ciśnienie krwi.
Zielone pędy są bogate w pierwiastki śladowe. Są to cynk, siarka, potas, żelazo. A witaminy C w szparagach jest tyle samo, co w burakach, kabaczkach, fasoli. Ilość karotenu jest taka sama jak w marchwi i zielonym groszku.
Szparagi jako lekarstwo
Ze względu na swój użyteczny skład warzywo było tak poszukiwane przez starożytnych uzdrowicieli. Przede wszystkim był stosowany jako lek przeciw dolegliwościom, a dopiero później jako produkt spożywczy. Na przykład w Chinach przepisano szparagi na kaszel. Była również leczona z powodu ropni i niepłodności męskiej. Wierzono, że szparagi poprawiają jakość nasienia.
Egipcjanie leczyli choroby wątroby i nerek. W Rzymie mieszkańcy nosili amulety z wizerunkiem tej rośliny i uważali ją za prawie panaceum na wiele chorób. Potas poprawia pracę nerek. Cynk ma korzystny wpływ na tkankę łączną. Roślina zawiera również witaminy z grupy B, witaminę A, białka i węglowodany.
Szparagi zawierają kwas foliowy, który jest skuteczny w wrodzonych chorobach serca. Kwas foliowy pomaga również zregenerować organizm po stresie i przepracowaniu. Magnez i żelazo poprawiają krążenie krwi. A wapń i fosfor są niezbędnymi składnikami w tworzeniu tkanki kostnej.
Jak gotować szparagi?
W kuchni najczęściej używa się szparagów zielonych, białych i fioletowych. Jednocześnie do wzrostu białych szparagów nie jest potrzebne światło, a zatem w jego komórkach nie ma chlorofilu. Interesujące jest również to, że szparagi są bliskim krewnym czosnku i cebuli.
Najpopularniejszym i najłatwiejszym sposobem ugotowania tego warzywa jest związanie pędów i umieszczenie ich w wąskim garnku z wrzącą wodą z łodygami w wodzie i główkami nad nim. Tak przygotowane szparagi podaje się zazwyczaj z sosem holenderskim.
