Wiele osób nie wyobraża sobie obfitego śniadania, obiadu czy kolacji bez chleba. Jest taki wszechstronny! Możesz na nim coś posmarować, czy to masło, czy miód, a otrzymasz pyszne śniadanie. Nie mniej smaczne jest zjedzenie go z prawdziwym barszczem ukraińskim. Oprócz dobrego smaku chleb ma równie ciekawą historię pochodzenia.
Jedząc chleb, człowiek otrzymuje całą potrzebną mu energię, która jest zawarta w zbożach. Początkowo ludzie nie mieli tego samego pojęcia chleba, co dzisiaj. I wyglądał zupełnie inaczej.
Na przykład Żydzi wypiekali chleb na cienkich talerzach, które następnie łamali rękoma. To od nich wzięło się wyrażenie „łamać chleb”, czyli „jeść coś”.
W dawnych czasach dwa kamienie mielono ziarna na mąkę, aby później, dodając wodę i robiąc ciasta, upiec je na palenisku. Zwykle takie palenisko budowano w wykopanych w ziemi dołach. Ściany tych dołów wyłożono gliną. Taki chleb był dość ciężki i szorstki, ponieważ nie zawierał proszku do pieczenia, który nadawałby mu miękkości i miękkości.
Pierwszy chleb w Egipcie
Historia pochodzenia chleba w Egipcie sięga tysięcy lat, ale dokładna liczba jest trudna do ustalenia. To Egipcjanie jako pierwsi zrozumieli, że kwaśne ciasto zawiera drożdże. Nauczyli się robić drożdże i piec ciasta. A także doskonale opanowali sztukę rozluźniania ciasta za pomocą fermentacji. Chleb w starożytnym Egipcie miał bardzo odmienny kształt: podłużny, okrągły, piramidalny, a także w postaci sfinksów, rybek i warkoczy. Również w Egipcie zwyczajowo wypiekano słodki chleb. Dodali miód, mleko, tłuszcz. Taki chleb był cenniejszy niż zwykły chleb.
Chleb w Grecji i Rzymie
Grecja i Rzym przejęły od Egipcjan umiejętność robienia luźnego chleba ze sfermentowanego ciasta. W tych stanach taki chleb był dostępny tylko dla zamożnych rodzin. Dla niewolników dostępny był tylko czarny chleb - gęsty i gruby.
W starożytnej Grecji z chlebem kojarzono także pewne przesądy. Jeden z nich powiedział, że ten, kto jadł bez chleba, był winny grzechu ciężkiego. I za ten grzech z pewnością zostanie ukarany przez bogów. Przepisów na pieczenie chleba nikomu nie powiedziano. To był wielki sekret. Były przekazywane tylko z pokolenia na pokolenie przez mistrzów piekarskich.
Wcześniej w starożytnej Grecji chleb był uważany za samodzielną potrawę i był spożywany w taki sam sposób, jak każde inne oddzielne danie.
Chleb we Włoszech
Włosi nauczyli się piec chleb od Greków. To oni przywieźli technologię wypieku chleba do Włoch w VIII wieku p.n.e. Chleb przygotowywany jest z niezwykłą starannością. Przepisy przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Chleb nie zmienia się z biegiem czasu, Włosi preferują i bardzo cenią tradycyjny sposób gotowania.
Pierwszy chleb w Szwajcarii
Piekarnia w Szwajcarii zaczęła się rozwijać kilka tysięcy lat temu. Starożytni mieszkańcy wypiekali płaski chleb na gorących kamieniach i posypali go popiołem. Każda rodzina samodzielnie wypiekała chleb według swoich potrzeb. Dopiero gdy miasta zaczęły się rozwijać, zaczęły otwierać się sklepy piekarnicze. Biedni ludzie w tym czasie mieli dostęp tylko do czarnego chleba. Gdy w kraju doszło do nieurodzaju i nie było wystarczających zapasów żyta i pszenicy, do mąki domieszano pokruszone kasztany, żołędzie i korzenie roślin.
Niewątpliwie każdy naród ceni sobie historię pojawienia się chleba w swoim państwie. I ciekawie byłoby posmakować i porównać chleby w różnych częściach świata.
