Tajemniczy produkt tofu nie jest znany ogólnej masie ludzi przyzwyczajonych do rosyjskiej kuchni narodowej. Zwykle wiedzą, że jest to dieta dietetyczna, ale nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, z czego jest zrobiony i jakie są z tego korzyści.
Tofu: Delikatność czy konieczność?
Tofu, czyli twaróg fasolowy (ser), jest najbogatszym źródłem białka dla ludzkiego organizmu i jest niezwykle popularny w Chinach i Japonii. Za jej głównych zwolenników uważane są odchudzające się dziewczyny, wegetarianki i miłośniczki kuchni azjatyckiej, gdyż tofu przygotowywane jest z niskokalorycznej i pożywnej soi, praktycznie pozbawionej tłuszczu i węglowodanów. Jednak dietetycy nie zalecają spożywania tego produktu w tonach, ponieważ może zaszkodzić organizmowi.
Soja jest jedyną rośliną dostarczającą organizmowi kompletne białko roślinne, podobne do białek zwierzęcych.
Tofu zawiera dziewięć aminokwasów, które są niezbędne dla dobrego zdrowia. Pod względem ilości białka twaróg sojowy przewyższa wołowinę, ryby, a nawet jajka – dodatkowo reguluje poziom cholesterolu, zmniejszając ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Białko roślinne jest łatwo przyswajalne przez organizm, dzięki czemu nadaje się dla osób ze słabym przewodem pokarmowym, alergików na białka oraz sportowców budujących mięśnie. Tofu zawiera również fitoestrogeny (analog żeńskich hormonów płciowych), wapń i błonnik pokarmowy.
Jak powstaje tofu
Robienie twarogu fasolowego przypomina robienie sera ze świeżego mleka. Uzyskuje się ją z mleka zsiadłego z ziaren soi, do którego dodaje się koagulant zagęszczający, ocet lub sok z cytryny, miesza, podgrzewa i sprasowuje w gęste brykiety. Istnieją trzy główne rodzaje tofu, sklasyfikowane według sposobu ich wykonania i stopnia konsystencji.
Dziś produkcja mleka sojowego stała się bardzo prosta – zamiast soi wymagającej przetworzenia, producenci robią ją z gotowego proszku sojowego.
Im gęstsza i bardziej sucha konsystencja tofu, tym więcej zawiera białka. Europejczycy preferują gęsty i twardy twaróg fasolowy (zachodni), który doskonale nadaje się do grillowania, pieczenia lub gulaszu. Azjaci wolą miękkie, bardziej wodniste tofu (bawełnę) używane w ich pierwszych daniach.
Za najdelikatniejszy rodzaj produktu uważa się odmianę jedwabną, której konsystencja przypomina budyń lub budyń. Jest powszechnie stosowany w sosach, puree ziemniaczanym, zupach oraz daniach słodkich i gotowanych na parze. Ponieważ nie każdemu smakuje tofu, wielu producentów dodaje do niego przyprawy, paprykę, zioła, orzechy czy grzyby, ale oryginalny smak tofu ginie.
