Dzikie pszczoły to niesamowite owady: produkują dziki miód, który jest niezwykle cenny i wyjątkowy we wszystkich swoich cechach i właściwościach. Ten użyteczny i popularny na całym świecie produkt jest szeroko stosowany w medycynie alternatywnej do kompleksowej walki z dolegliwościami oraz jako ogólny tonik.
Dzikie pszczoły wymienione w Czerwonej Księdze żyją w lasach i na polach położonych z dala od terenów przemysłowych. Kwiaty rosnące w tak czystych ekologicznie miejscach wyróżniają się pachnącym aromatem i „zdrowym” przykładem dla przyszłego miodu produkowanego przez pszczoły. Świeże powietrze i czystość tych miejsc mają dobroczynny wpływ na same pszczoły: rozwijają one silną odporność przy dużej wydajności. Pozwala to owadom na łatwe przetrwanie na wolności, nawet podczas silnych mrozów.
Miód dziki, w przeciwieństwie do miodu zwykłego (domowego), musi być zbierany w zupełnie inny sposób. Należy to zrobić dopiero po zakończeniu zbierania miodu. Dzięki temu miód z dzikich pszczół będzie mógł całkowicie pozbyć się wilgoci, stać się bardziej aromatyczny i gęstszy. Ponadto produkt wytwarzany przez pszczoły w ekologicznie czystych pomieszczeniach zachowuje wszystkie oryginalne enzymy znajdujące się w propolisie, spadzi i wosku miodowym.
Miód pszczeli łatwo odróżnić od zwykłego miodu. Ma subtelny zapach mgiełki, ciemnobrązowy odcień i lepki wosk. Dziki miód często charakteryzuje się bardzo silnym zapachem lipy.
Specjaliści z dziedziny dietetyki twierdzą, że miód z dzikich pszczół ma nie tylko gęstą konsystencję i pachnący niepowtarzalny aromat, ale także zachowuje znacznie bardziej przydatne substancje niż zwykły miód. Zawiera ogromną ilość witamin i mikroelementów, a także całkowicie pozbawiony jest różnych szkodliwych zanieczyszczeń. To ostatnie wynika z czynnika geograficznego: jak wspomniano powyżej, dzikie pszczoły żyją na ekologicznie czystych obszarach przyrodniczych.
Lecznicze właściwości miodu z dzikich pszczół znajdują odzwierciedlenie zarówno w medycynie ludowej, jak i tradycyjnej. Na przykład zawarta w nim ogromna ilość pierwiastków śladowych, witamin i aminokwasów znacznie wzmacnia ludzki układ odpornościowy. Ciekawe, że ten produkt może być spożywany przez prawie wszystkie osoby, z wyjątkiem dzieci poniżej 2 roku życia i alergików. Pod względem właściwości odżywczych miód z dzikich pszczół jest podobny do chleba pszennego i wołowiny. Lekarze zalecają osobom cierpiącym na choroby przewodu pokarmowego (wrzody żołądka, nieżyt żołądka) stosowanie miodu dzikiego.
Dziki miód zawiera duże ilości propolisu, wosku i chleba pszczelego. Zawiera sacharozę, glukozę, wodę i kwas foliowy. W tym produkcie witaminy C, E i B, wapń, jod, glin, fosfor itp. są zachowane w swojej pierwotnej postaci.
Lekarze zalecają używanie dzikiego miodu do walki z bólem gardła i zapaleniem płuc. Ponadto produkt doskonale nadaje się do stosowania w chorobach wątroby, a także pomaga oczyścić organizm z toksyn i toksyn. Miód ma właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne. Jego regularne spożywanie pomaga niszczyć patogeny, dzięki czemu dziki miód jest niezbędnym produktem w walce z ostrymi chorobami układu oddechowego.
Należy rozumieć, że miód z dzikich pszczół jest produktem niespecyficznej terapii: normalizuje jedynie fizjologiczne funkcje organizmu i stymuluje jego właściwości ochronne, a sam nie leczy człowieka. Dlatego produkt musi być stosowany w połączeniu z innymi lekami przepisanymi przez lekarza do leczenia niektórych chorób.
