Kiełbasa lekarska to popularna w krajach byłego Związku Radzieckiego odmiana kiełbasy gotowanej. Ten produkt jest dietetyczny i ma niską zawartość tłuszczu. Kiełbasa powstała w latach 30. XX wieku pod kierownictwem A. I. Mikojan.
Historia powstania „Kiełbasy Doktora”
Kiełbasę lekarską zaczęto produkować w 1936 roku. Receptura tego produktu oraz technologia jego wytwarzania zostały opracowane przez Ogólnounijny Instytut Naukowo-Badawczy Przemysłu Mięsnego. Po raz pierwszy w Moskiewskim Zakładzie Przetwórstwa Mięsnego im. A. I. Mikojan.
Produkt ten został specjalnie stworzony na zlecenie władz kraju jako dietetyczny środek spożywczy dla osób cierpiących na skutki długotrwałego głodu. Ze względu na swoje właściwości lecznicze kiełbasa została nazwana „lekarzem”. Przeznaczony był dla pacjentów, którzy na skutek „wojny domowej i carskiego despotyzmu” nadwątlili swoje zdrowie.
Według radzieckiego GOST R 52196-2003 skład kiełbasy lekarskiej składał się z 70% półtłustej wieprzowiny, 25% wołowiny premium, 3% jaj kurzych i 2% mleka w proszku lub odtłuszczonego. Stosowanymi przyprawami była sól kuchenna, azotan sodu, cukier, mielona gałka muszkatołowa lub kardamon. Smaczny i niedrogi produkt szybko zyskał popularność wśród ludności.
W latach całkowitego deficytu kiełbasa lekarska stała się symbolem dobrego samopoczucia i dobrobytu. Jego wartość była często wykorzystywana jako punkt odniesienia do analizy porównawczej. W czasopismach niektóre ceny i pensje były mierzone odpowiednią ilością kiełbasy lekarskiej.
W latach powojennych jakość kiełbasy lekarskiej utrzymywana była na odpowiednim poziomie. Później do paszy dla zwierząt dodawano odpady z produkcji ryb, a produkt nabierał specyficznego smaku. W latach 80. ze względu na brak mięsa do mięsa mielonego dodawano skórę wieprzową i tkankę łączną, co znacznie pogorszyło smak kiełbasy lekarskiej.
„Kiełbasa doktora we współczesnej Rosji”
Interesujące jest to, że marka „kiełbasa lekarska” nigdy nie została opatentowana, więc teraz każdy producent może wypuścić produkt pod tą nazwą, nie martwiąc się o to, jak bardzo jest zgodny z GOST. Większość zakładów mięsnych i wiele małych zakładów prywatnych wytwarza kiełbasę lekarską według własnej receptury.
Odmiana ta nie zawsze wpływa negatywnie na jakość produktu, choć często wprawia w zakłopotanie końcowego konsumenta, który zmuszony jest wybierać spośród wielu kiełbas o tej samej nazwie. Ponadto istnieją producenci, którzy produkują kiełbasę doktorską w ścisłej zgodności z sowieckim GOST, o czym zwykle informuje się na osłonce produktu.
