Do połowy XIX wieku ludzie nie dzielili rumu na odmiany, także dlatego, że pili go głównie piraci i biedni ludzie, którzy nie przejmowali się różnicami w technologii produkcji tego napoju. Jednak później dokonano znaczących zmian w metodach jego produkcji, w wyniku czego pojawił się rum czarno-biały.
Technologia produkcji rumu czarno-białego
Czarny rum to rodzaj pirackiego klasyka: piły go wilki morskie, które polowały na rabunek. Tradycyjnie napój ten wytwarzany jest w procesie podwójnej destylacji, po czym wlewa się go do mocno zwęglonej dębowej beczki i leżakuje przez 3-5 lat. Tak długi okres wynika z faktu, że do napoju nie dodaje się zakwasu, tj. mówimy o naturalnej fermentacji cukru, która przebiega dość wolno. Powstały napój wyróżnia się bogatą ciemną barwą, silnym ostrym aromatem i specyficznym smakiem. Odcień płynu może się różnić, ponieważ zależy od właściwości pojemnika, w którym był przechowywany, a także od składu napoju. W szczególności do czarnego rumu dodaje się karmel, aby zintensyfikować kolor.
Do produkcji białego rumu zawsze używa się zakwasu, dlatego napój ten jest przechowywany nie dłużej niż półtora roku. Jednak różnice w technologii napojów na tym się nie kończą. Biały rum zawsze leżakuje w beczkach z jasnego drewna. Najczęściej popiół służy do robienia pojemników na napój. Dodatkowo po przygotowaniu biały rum jest dokładnie filtrowany, co pozwala osłabić jego smak, usunąć osad i rozjaśnić odcień. Odcień białego rumu może się różnić. Ten napój jest najczęściej klarowny lub złocisty. Aby nieco zmienić kolor płynu i uczynić go bardziej „szlachetnym”, producenci czasami dodają do rumu odrobinę karmelu.
Ważne różnice między czarnym a białym rumem
Po spróbowaniu obu tych napojów bardzo łatwo jest odróżnić ich smak i moc. Czarny rum jest znacznie mocniejszym napojem niż biały, więc stereotyp, że piraci piją go w kubkach bez rozcieńczania, budzi poważne wątpliwości. Obecnie czarny rum jest najczęściej używany jako baza koktajli lub jako składnik dań karaibskich. Picie go w stanie nierozcieńczonym jest trudne. Z drugiej strony biały rum jest bardzo lekki. Jednak jest również zawarty w wielu różnych koktajlach, ale znacznie łatwiej jest pić bez dodawania innych napojów.
Czarny rum charakteryzuje się silnym aromatem, posmakiem karmelu i melasy, jasnym i ostrym smakiem oraz grubością. Biały natomiast ma konsystencję bardziej przypominającą wodę, ma bardzo łagodny aromat, słaby, lekko słodki smak. To właśnie ta różnica pozwala tradycyjnie porównywać czarny i biały rum jako szorstki i arystokratyczny, wyrafinowany napój.
