Według dietetyków kiełbasę można zaliczyć do najbardziej szkodliwych produktów spożywczych. Mimo to ma wielu fanów - w końcu kiełbaski są znacznie tańsze niż mięso, ponieważ są tańsze.
Czym są kiełbaski
Produkty wędliniarskie to produkty spożywcze wykonane z mięsa mielonego lub podrobów. Do produkcji takich produktów stosuje się jedną lub kilka odmian lub rodzajów mięsa, a także różne dodatki.
Jakość wędlin, podobnie jak innych podobnych produktów, jest ściśle związana z ceną – im wyższa zawartość mięsa, tym są droższe. I odwrotnie, im tańsza kiełbasa, parówki czy parówki, tym więcej różnych dodatków zawierają.
Wyróżnia się kilka rodzajów kiełbas, w zależności od technologii ich przygotowania:
- gotowane i gotowane-wędzone, - częściowo wędzone, - niegotowane wędzone, - suszone na sucho, - wątrobowce.
Porównywalną taniość kiełbas tłumaczy się niską zawartością w nich naturalnego mięsa. Brak surowców rekompensowany jest na różne sposoby. Czasami używa się specjalnej emulsji ze zmielonych i ugotowanych kości, różnych produktów ubocznych, a nawet odpadów z przetwórstwa mięsnego. Często po ugotowaniu (jeden z etapów wytwarzania gotowanej kiełbasy) uzyskuje się raczej nieapetyczną na zewnątrz szarą masę. Pomimo tego, że szary kolor jest w tym przypadku dość naturalny - wystarczy tylko pamiętać o odcieniu ugotowanej wołowiny, w kolejnym etapie do kiełbasy dodaje się barwniki. Białko sojowe dodawane jest do najtańszych odmian wędlin, co pozwala jeszcze bardziej obniżyć ich koszt. A smak w tym przypadku jest „wspierany” za pomocą różnych przypraw, soli i dodatków chemicznych.
Produkty wędliniarskie z mięsa drobiowego wyróżniają się niższym kosztem. Ze względu na to, że surowce te są tańsze, producenci w żaden sposób nie dążą do zmniejszenia ilości surowców naturalnych poprzez dodanie skrobi czy soi.
„Smaczne” sekrety kiełbasy
Niestety, oprócz dodawania tradycyjnych przypraw „mięsnych” w procesie wędlin, producenci coraz częściej dodają różne środki chemiczne, które poprawiają smak, a także rozjaśniają kolor i aromat wędlin. Często stosuje się również skrobię, która zatrzymuje nadmiar wody w kiełbasie - dlatego starają się zaoszczędzić pieniądze. Oczywiście gotowy produkt będzie tani, ale jego smak prawdopodobnie będzie bardzo daleki od ideału.
Czasami woda, w której gotowano kiełbaski lub parówki, zmienia kolor na czerwonawy lub różowy, co nie ma nic wspólnego z kolorem np. bulionu wołowego. Może to świadczyć o tym, że do produkcji wyrobów wędliniarskich zastosowano barwniki, czyli poziom mięsa w nich jest tak niski, że nie nadało to nawet pożądanego koloru.
Najtańszy, ale nie najgorszy
Jedną z najtańszych kiełbasek jest wątrobowiec. Jako surowce do tego wykorzystuje się zwykle różne narządy wewnętrzne: serce, płuca, przeponę i tchawicę, a także wątrobę. Jednak nawet w tego typu kiełbasach pozbawieni skrupułów producenci czasami stosują zbyt wiele przypraw i dodatków białkowych. Należy zauważyć, że wątrobianki mogą przewyższać produkty oparte na mięsie mielonym pod względem wartości odżywczej i zawartości różnych składników odżywczych (w szczególności witaminy D).
