Wszyscy wiedzą, że ciasto o majestatycznej nazwie „Napoleon” ma szczególnie przyjemny słodki smak. Każda warstwa-warstwa jest impregnowana delikatnym kremem, który tworzy niepowtarzalny smak i wprowadza świąteczny nastrój. Ale nie wszyscy wiedzą, że warstwy historii, sięgające odległej przeszłości, miały bezpośredni związek z samym cesarzem Napoleonem Bonaparte. I chociaż historia sięga wieków wstecz, jej początek wciąż jest stracony.
Istnieje wiele wersji tego, jak narodziło się to kulinarne arcydzieło. Plotka głosi, że cesarz, spędzając czas ze swoją kochanką, pochylając się nad jej szyją i czule opowiadając o czułych uczuciach, został zauważony przez zazdrosną i nieufną żonę. Zapytała spojrzeniem o sytuację, oniemiała.
Marzy o kłopotach, zaradny Napoleon wyjaśnił, że opowiada druhnie o chęci upieczenia ciasta, którego przepis przypomniał sobie niedawno. Cesarz natychmiast wymienił losowo składniki, które musiał zapisać, aby potwierdzić swoje zamiary. A żona będąc łakomczuchem zażądała upieczenia ciasta i dopilnowania uczciwości Bonapartego.
Jeden ze świadków tej sytuacji, Marszałek, musiał opowiedzieć całemu pałacowi o niesamowitym cieście i wkrótce szef kuchni upiekł to niesamowite ciasto. Zrobił plusk na wszystkich, którzy tego spróbowali, co było początkiem historii „Napoleona”.
Według innej wersji ciasto zaczęto przygotowywać po prześladowaniach armii francuskiego cesarza z Rosji. Na szerokie świętowanie tego 100-letniego wydarzenia moskiewscy piekarze i cukiernicy wymyślili wiele potraw, ale przede wszystkim ludzie lubili małe ciasto francuskie, które nie wyróżniało się szczególnie wyglądem. Ale smak był wyjątkowy.
Jej chrupiące ciasteczka z delikatnym rumieńcem zostały nasączone pysznym kremem. Trójkątny kształt tortu symbolizował przekrzywiony kapelusz samego cesarza, a każdy, kto ugryzł, mógł w pełni cieszyć się zwycięstwem Rosjan nad Francuzami.
Kształt przekrzywionego kapelusza cesarza, niestety, nie został ustalony na pyszny deser, a ciasto zostało przekształcone w większe ciasto, które jest teraz okrągłe, kwadratowe, a nawet prostokątne i pocięte na małe kawałki.
Jednak bez względu na pochodzenie ciasta napoleońskiego jego popularność nigdy nie ustanie. Stał się klasycznym słodkim daniem, a jego obecność na stole zawsze wywoła uśmiech i chęć spróbowania kawałka ulubionego deseru.
