Soczyste i delikatne, ale jednocześnie bogate w smaku mięso jest ozdobą świątecznego i codziennego stołu.
Najczęstsze błędy przy gotowaniu mięsa to: zbyt twarda skórka, która powstaje, gdy temperatura pieczenia jest zbyt wysoka lub proces gotowania trwa zbyt długo; suchy, włóknisty kawałek - dowód na zbyt długą obróbkę cieplną lub brak płynów podczas gotowania chudej części i wiele więcej. Warto osobno rozważyć główne błędy, a także jak ich uniknąć w przypadku każdego rodzaju mięsa z osobna.
Wołowina
Chude rodzaje zwykłej, niemarmurkowej wołowiny są niezwykle rzadkie wśród gospodyń domowych. Tymczasem są tylko dwa sposoby (poza zwykłym stroganowem wołowym) na ugotowanie pysznej wołowiny bez przesuszenia.
Pierwsza to zupy i gulasze z jej udziałem. W tym celu posiekaj wołowinę na małe kawałki, nieco większe niż stroganow wołowy, zanurz je na rozgrzanej patelni z masłem i od razu ciągle mieszaj szpatułką kuchenną. Już po minucie intensywnego mieszania mięso należy przełożyć do rondla na zupę i gotować na małym ogniu przez co najmniej godzinę.
Drugi sposób to upieczenie dużego kawałka wołowiny lub mniejszych kawałków. Duży kawałek jest wstępnie smażony bardzo szybko ze wszystkich stron, aby jak gdyby zakleić w nim sok. Trzeba to zrobić bardzo szybko. Następnie umieszcza się go w głębokiej formie, z folią lub bez. Pod mięsem musi znajdować się co najmniej cebula, a wokół niej dużo wody, bulionu lub marynaty. Czas gotowania zwykłej chudej wołowiny w piekarniku wynosi co najmniej dwie godziny. Temperatura pieczenia nie powinna być zbyt wysoka w drugiej połowie pieczenia. Optymalna temperatura dla dużego kawałka to 140-180 stopni.
Wieprzowina
Wieprzowina, podobnie jak wołowina, uwielbia szybkie smażenie, a następnie duszenie. Jednak ten rodzaj mięsa świetnie sprawdza się w innej metodzie gotowania.
Średniej wielkości, szybko smażone kawałki są solone, pieprzone i posypane rozmarynem, zalane kieliszkiem czerwonego lub białego wina lub jedną łyżką octu winnego rozpuszczonego w ciepłej wodzie. Po około pięciu do dziesięciu minutach duszenia do mięsa dodaje się ciepłą wodę, pozostawia się do wrzenia, a następnie zmniejsza się ciepło. Otrzymane mięso ma przyjemny smak i aromat, doskonałą skórkę i co najważniejsze bardzo soczystą strukturę.
Baranina
Baranek często ma specyficzny zapach, który należy usunąć. Zwykle z powodzeniem radzą sobie z tym wino i pikantne zioła: szałwia, tymianek, rozmaryn, kolendra, pietruszka i inne. Dobrze zachowuje się jagnięcina duszona w sosach słodko-kwaśnych, piwie, winie i marynatach. Dobrze komponuje się z marynatą winną i ostrą papryką. Jagnięcina nie lubi pieczenia, lepiej ją upiec, jak wołowinę, lub dusić w gęstym sosie w kociołku. Ważne jest, aby składniki przylegające do jagnięciny nie były mdłe.
