Chińska herbata pu-erh zyskuje na popularności ze względu na swój wyjątkowy smak i właściwości zdrowotne. Wszystkie rodzaje pu-erh są globalnie podzielone na dwie duże grupy.
Podobnie jak w przypadku innych rodzajów herbaty chińskiej, właściwości i właściwości herbaty pu-erh są bezpośrednio związane z miejscem wzrostu, doświadczeniem zbieraczy liści herbaty oraz przestrzeganiem technologii przygotowania. To właśnie dzięki technologii przygotowywania liści herbaty herbata dzieli się na dwie grupy - sheng (herbata surowa lub zielona) i shu pu-erh (czarna, dojrzała lub gotowa).
Technologia produkcji
Sheng to liście herbaty zebrane z krzaka, które podczas przygotowania do sapingu są więdnięte i zwijane w specjalny sposób, po czym są lekko suszone i na koniec prasowane. Surowa herbata pu-erh jest bliższa tradycyjnej, znanej zielonej herbacie, ale czas może zmienić jej smak i inne właściwości, ponieważ procesy fermentacji w prasowanej herbacie paczkowanej są kontynuowane, również po dotarciu do konsumenta końcowego. Z roku na rok surowy pu-erh zyskuje coraz więcej użytecznych właściwości, siły i zmian w smaku. Pozwala to porównać go z kolekcjonerskimi koniakami czy winami. Im starszy sheng pu-erh, tym bardziej jest ceniony. Sheng pu-erh smakuje jak zielona herbata.
Shu pu-erh pojawiło się nie tak dawno w chińskiej klasyfikacji herbat – około lat siedemdziesiątych XX wieku. Pojawił się w związku z chęcią producentów przyspieszenia naturalnego procesu fermentacji herbaty. Liście herbaty zbierane są w duże hałdy, pośrodku których pod wysokim ciśnieniem dostarczana jest para, która je nawilża i ogrzewa. Po takiej obróbce liście herbaty są suszone i prasowane (w niektórych przypadkach dojrzałe pu-erh można również wytwarzać w postaci sypkiej). Shu pu-erh ma bogatą, ciemną barwę i charakterystyczny ziemisty smak z odcieniem pieczeni, którego nie sposób pomylić z niczym.
Pomimo różnych technologii przygotowania, właściwości i działanie gotowego napoju są niemal identyczne. Nasycenie i smak naparu zależy od ogromnej liczby czynników, różnica w technologiach gotowania to tylko jeden z nich. Te rodzaje pu-erh różnią się znacznie ceną, ponieważ sheng pu-erh, które przez wiele lat dojrzewało w naturalnych warunkach, zwykle kosztuje znacznie więcej.
Jak wybrać pu-erh?
Nie da się jednoznacznie polecić żadnego konkretnego rodzaju pu-erh, ponieważ w każdej grupie występują dziesiątki odmian pu-erh, których smak może się znacznie zmienić w zależności od metody przygotowania. Najlepiej spróbować jak najwięcej odmian. Wiele klubów herbacianych zapewnia taką możliwość.
Wybierając pu-erh kieruj się jego zapachem i opakowaniem. Aromat pu-erh powinien być wyczuwalnie „herbaciany”, z tym zapachem można mieszać nuty drzewne lub owocowe, ale w żadnym wypadku nie powinno być stęchlizny ani pleśni. Opakowanie Sheng pu-erh (zwłaszcza jeśli było leżakowane przez wiele lat) może wyglądać na postrzępione, co jest normalne w przypadku bibuły, na której owija się brykiet herbaty.
