Do czego przydaje się rzodkiewka - wiadomo o tym od dawna. Leczy wiele chorób, pomaga zachować młodość, jest niezbędnym składnikiem kilku odmian żywienia dietetycznego.
Rzodkiewka to dość rzadki „gość” ogrodów warzywnych i domków letniskowych. To warzywo zostało niezasłużenie zapomniane przez prawie kilkadziesiąt lat, ale jego popularność powróciła po przeprowadzeniu dogłębnych badań składu i właściwości rzodkiewki. Okazało się, że to nie tylko pikantny produkt spożywczy, ale także jeden ze sposobów na redukcję wagi. Ponownie nabrały aktualności przepisy babć i matek, które przygotowały wyjątkowe potrawy z rzodkiewki, smaczne i zdrowe.
Rzodkiewka - rodzaje i cechy
Doświadczeni ogrodnicy warzywni mogą wymienić ponad 30 odmian tego warzywa, ale zwykli konsumenci rozróżniają rzodkiewkę tylko pod względem kształtu i koloru. W przepisach krok po kroku na gotowanie potraw z rzodkiewki lub leków z reguły wskazane są następujące nazwy warzyw:
- czarny,
- biały,
- Zielony,
- rzodkiewka Daikon.
Czarna rzodkiewka jest idealna do przygotowywania różnych sałatek, obficie wydziela sok w kontakcie z miodem lub cukrem, co umożliwia przygotowanie dużej ilości syropu na kaszel. Ponadto dobrze się trzyma.
Biała rzodkiew różni się od innych odmian bardzo wysoką zawartością witamin, zdolnością do normalizacji kilku procesów biologicznych w organizmie jednocześnie, usuwania toksyn i metali ciężkich, co jest bardzo ważne dla osób odchudzających się.
Zielona (margelan) rzodkiew ma łagodniejszy smak i niższą kaloryczność, ma znacznie mniej przeciwwskazań i jest absolutnym rekordzistą pod względem ilości minerałów w miąższu i soku.
Rzodkiew Daikon jest zalecany przez lekarzy specjalistów dla osób w wieku 50 lat i więcej. Pod wpływem substancji zawartych w jego składzie organizm zostaje oczyszczony, uruchamiane są naturalne procesy odmładzania, normalizuje się funkcjonowanie jelit i innych narządów.
Skład rzodkiewki i jej właściwości
Smak wszystkich odmian tego warzywa jest pikantny, gorzki, o wyraźnym aromacie. Efekt ten daje dużą zawartość w swoim składzie glikozydów i kilku rodzajów olejków eterycznych jednocześnie. Ponadto rzodkiewka zawiera
- kwasy organiczne
- enzymy i błonnik,
- aminokwasy i karoten,
- proteiny i olej tłuszczowy,
- fitoncydy.
Udowodniono naukowo, że rzodkiewka zawiera ogromną ilość witamin – B, kwas askorbinowy, tokoferol. Lista minerałów wchodzących w skład rzodkiewki jest równie dobra - to fosfor, potas, sód, żelazo, magnez.
Przed zastosowaniem rzodkiewki w diecie jako produktu dietetycznego lub jako składnika ludowych receptur leczniczych należy zrozumieć, że dobroczynne substancje zawarte w owocach są nierównomiernie rozłożone. Górna część owocu jest najbogatsza w witaminę C, w środku rzodkiewki jest duża zawartość cukrów roślinnych i błonnika, a w ogonie znajdują się skoncentrowane fitoncydy, które odpowiadają za aromat i pikantny smak. Ale wartość wszystkich części owocu jest taka sama.
Kto jest przeciwwskazany w rzodkiewce?
Niestety nie każdy może jeść rzodkiewkę lub być nią leczony. Eksperci medyczni często zalecają wykluczenie tego warzywa z diety, jeśli istnieją następujące przeciwwskazania:
- choroby żołądka,
- problemy z sercem lub nerkami
- dna moczanowa podczas zaostrzenia,
- naruszenie drożności dróg żółciowych,
- zapalenie jelit i nadkwaśność,
- skłonność do nieprawidłowego funkcjonowania jelit.
Zanim zjesz rzodkiewkę lub zrobisz z niej leki na podstawie ludowych przepisów, powinieneś skonsultować się z lekarzem. Szczególnie ważne jest przestrzeganie tego zalecenia w przypadku osób, które mają wymienione przeciwwskazania lub podejrzewają ich obecność.
Przepisy ludowe na leczenie rzodkiewki
Właściwości lecznicze rzodkiewki znane są od niepamiętnych czasów. Do dziś jest stosowany jako środek wspomagający w kompleksowym leczeniu przeziębień i chorób wirusowych, któremu towarzyszy kaszel z trudną do oddzielenia plwociną. Nasze babcie i mamy przygotowały napar z soku z rzodkiewki według klasycznej receptury - zrobiły zagłębienie w owocu, do którego wkładano miód. Lekarstwo było gotowe w kilka godzin i zadziałało niemal natychmiast – flegma łatwo się oddzieliła, duszący kaszel ustąpił.
Powszechnie znany jest inny przepis stosowany w leczeniu anemii. Sok z rzodkwi podgrzewa się (marnuje) w glinianym garnku w piekarniku przez 2-3 godziny, schładza i odstawia w ciemne, chłodne miejsce. Musisz wziąć napar w łyżce stołowej trzy razy dziennie. Przebieg terapii jest długi - co najmniej 2 miesiące.
W leczeniu miażdżycy stosuje się oryginalną recepturę - sok z rzodkiewki i jabłek, zmieszany w równych proporcjach. Jeśli konieczne jest pobudzenie wydzielania soku żołądkowego lub żółci, zaleca się spożywanie świeżego soku z rzodkwi przed posiłkami. Zimne inhalacje nad miąższem miąższu rzodkiewki pomogą wyleczyć katar - warzywo naciera się, umieszcza w pojemniku i wdycha olejkami eterycznymi.
Rzodkiewka w kosmetologii
Nasze babcie i matki w okresie sowieckim, kiedy wiele kosmetyków nie było dostępnych, używały rzodkiewki, aby pozbyć się trądziku i plam starczych, usuwały z nią piegi, walczyły ze zwiększoną tłustą skórą i robiły maseczki przeciwstarzeniowe. A przepisy na domowe kosmetyki z rzodkiewki są bardzo proste.
Odmładzające właściwości rzodkiewki opierają się na głębokim oczyszczeniu struktury naskórka, zwiększeniu jego napięcia i aktywacji naturalnych funkcji ochronnych. Przepis na maskę jest prosty - miąższ rzodkiewki kruszy się, miesza z sokiem jabłkowym lub miodem, nakłada na skórę na kilka minut i zmywa ciepłą wodą.
Maska ze zwykłej kruszonej rzodkwi, bulionu z szałwii i soku z aloesu pomoże pozbyć się nadmiaru tłustej skóry. Warunkiem jest gotowanie tylko jednej porcji, nie zaleca się używania wcześniej przygotowanej mieszanki składników, ponieważ rzodkiewka szybko się psuje.
Kosmetyki na bazie rzodkiewki lub z jej zawartością w składzie można stosować po konsultacji z dermatologiem. Tylko lekarz specjalista może określić obecność lub brak przeciwwskazań do takich zabiegów.
