Słynny polski bigus - kapusta duszona na małym ogniu z dużą ilością różnego rodzaju mięs, wędlin, grzybów i suszonych owoców - był pierwotnie daniem myśliwskim. Powstał pod koniec XIV wieku. Uważa się, że po raz pierwszy został przygotowany dla księcia litewskiego Władysława, a pierwszy bigus obejmował kiszoną kapustę i różne książęce trofea myśliwskie - zając, dzik, bażant.
Czy to jest to konieczne
-
- 1 szklanka suszonych śliwek bez pestek
- 30 g suszonych borowików;
- 2 szklanki wody;
- 1 łyżka stopionego tłuszczu lub oleju roślinnego
- 1 średnia cebula;
- 1 mała główka świeżej kapusty;
- 500 g kiszonej kapusty;
- 250 g polskich kiełbasek (Kraków)
- Lublinie);
- 250 g kiełbasek półwędzonych;
- 500 g różnych mięs (wieprzowina
- kurczak
- kaczka
- wołowina itp.) bez kości;
- 3 duże pomidory;
- 1 kieliszek wytrawnego czerwonego wina;
- 1 liść laurowy;
- sól i pieprz do smaku.
Instrukcje
Krok 1
W misce umieścić suszone śliwki i suszone grzyby. Zagotować wodę. Grzyby i suszone owoce zalać wrzątkiem, przykryć i parzyć przez 30 minut lub do zmiękczenia grzybów. Odcedź napar i odstaw na bok. Możesz pokroić grzyby i suszone śliwki w paski, ale pozostawienie ich w nienaruszonym stanie doda potrawie soczystości i autentyczności.
Krok 2
Świeżą kapustę pokroić w paski. Rozpuść tłuszcz lub rozgrzej olej w dużym rondlu z grubym dnem. Cebulę obrać i pokroić w półpierścienie. Cebulę i świeżą kapustę włożyć do rondla, wymieszać. Opłucz i wyciśnij kapustę kiszoną. Mięso pokrój w kostkę 1-2 centymetrową. Pomidory sparz, obierz i również pokrój w kostkę. Pokrój też kiełbaski. Gdy zawartość rondelka zgaśnie do połowy, dodać kapustę kiszoną, mięso, pomidory, kiełbaski, zalać winem, włożyć liście laurowe, dodać grzyby i suszone śliwki, zalać płynem z nich.
Krok 3
Dobrze wymieszaj i zagotuj na średnim ogniu. Zmniejsz ogień i gotuj przez co najmniej 2-3 godziny, od czasu do czasu mieszając i dolewając płyn w razie potrzeby, aby jedzenie się nie przypaliło. Im dłużej gotujesz bigus, tym będzie smaczniejszy. Niektórzy zostawiają na noc garnek na najmniejszym ogniu lub na krawędzi ciepłego pieca.
