Koniak, niezależnie od pochodzenia z europejskiej tradycji, zawsze jest trawieniem. Tym słowem określa się wszystkie napoje podawane po posiłku. Uważa się, że napoje tego typu pomagają w trawieniu pokarmu.
Tradycje używania koniaku
Niestety Rosjanie i Amerykanie często naruszają tę europejską zasadę. Amerykanie często piją ten napój jako aperitif, rozcieńczony tonikiem lub wermutem. Na szczęście ofiarami tego zabiegu są zazwyczaj młode koniaki.
W Rosji od prawie dwustu lat koniak tradycyjnie spożywa się z cytryną. Uważa się, że ta tradycja powstała dzięki Mikołajowi I, który uznał koniak francuski za zbyt mocny i chciał go ugryźć, niestety była to cytryna, która wpadła pod ramię cesarza. Mikołajowi spodobało się powstałe połączenie i tak tradycja rozprzestrzeniła się w całym kraju. Nie wykroczyła jednak poza jego granice. W tradycji europejskiej koniak w ogóle nie jest spożywany, aby nie zakłócać delikatnego aromatu i posmaku, ale należy zauważyć, że cytryna całkowicie zabija smak i zapach koniaku.
Koniak to bardzo spokojny napój. Nie można go wypić jednym haustem, zwykle brandy wciąga się małymi łykami podczas ciekawej rozmowy. Szklanka jest podgrzewana w dłoniach, co pozwala w pełni rozwinąć aromat napoju. Podczas serwowania koniak powinien być nieco cieplejszy niż temperatura pokojowa.
Prawidłowe okulary
Koniak nie pije się z małych kieliszków lub „szklanek”, ta metoda jest odpowiednia tylko dla osób, które chcą pić koniak, ale nie lubią jego smaku. Istnieją dwa rodzaje kieliszków do koniaku. Bardziej tradycyjna nazywa się snifter (od czasownika to sniff, co oznacza „wąchać”). Snifter może pomieścić do 840 ml napoju, ale najczęściej spotykane są mniejsze szklanki. Kształt sniftera jest bardzo charakterystyczny, prawie kulisty, napój wlewa się do niego najszerszą częścią. Zwężająca się górna część sniftera pozwala w pełni cieszyć się bogatym aromatem koniaku, a dzięki kulistemu kształtowi taki kieliszek wygodnie leży w dłoni.
Szkło w kształcie tulipana to bardziej nowoczesna opcja. Zwęża się również ku górze, skupiając aromat napoju. „Tulipany” wyróżniają się długimi nogami, co pozwala trzymać je jak wino. Możesz więc obracać szklankę, nasycając koniak tlenem i rozprowadzając go wzdłuż ścian. Wybór kieliszka koniakowego zależy wyłącznie od osobistych preferencji.
Butelkę koniaku należy przechowywać w pozycji pionowej, aby nie stykała się z korkiem. Jeśli koniak nie wypił, lepiej przelać go do szklanego pojemnika o mniejszej objętości, ale zawsze z pokrywką, ponieważ długotrwały kontakt z powietrzem psuje smak napoju.
Obowiązuje zasada trzech C (kawa, koniak, cygaro), zgodnie z którą najpierw trzeba wypić kawę, potem koniak, a dopiero potem zapalić cygaro. Palenie papierosa lub cygara podczas spożywania koniaku jest uważane za złą formę.
