Dla prawdziwych koneserów herbata to nie tylko mocny czarny napój. To tradycja, która ma tysiącletnią historię. Aby wybrać wysokiej jakości czarną herbatę, warto zapytać, jak powstaje.
Surowce przechodzą wszystkie etapy przetwarzania – więdnięcie, walcowanie, fermentację, suszenie i sortowanie – aby otrzymać najlepszą odmianę czarnej herbaty. Ten rodzaj herbaty jest najtrudniejszy do wyprodukowania, a przygotowanie zielonej herbaty wymaga tylko trzech etapów – walcowania, suszenia i sortowania.
Rodzaje herbaty
Istnieją trzy rodzaje wysokiej jakości czarnej herbaty - liściastej, granulowanej (tzw. STS-herbata) i prasowanej. Pierwsze dwa znane są w WNP, a drugie używane jest tylko w Chinach. Jest też proszek - pakowany - herbata. Ale nie należy do elitarnego gatunku.
Herbaty paczkowane i granulowane, w porównaniu z typem wielkolistnym, różnią się mocą. Nie ustępują mu w smaku, ale podczas przetwarzania tracą większość aromatu.
Wysokiej jakości czarna herbata w postaci suchej ma ciemny kolor. Przeważnie czarny lub brązowo-czarny. Jeśli liście herbaty mają czerwony odcień, oznacza to niską jakość produktu. Szary kolor wskazuje na pogorszenie jakości herbaty, na przykład, że liście herbaty są wilgotne.
Wysokiej jakości czarna herbata posiada charakterystyczny perłowy odcień, nazywany przez profesjonalistów iskrą. A obecność białych kosmków, zwanych końcówkami, jest dopuszczalna tylko w herbacie z dodatkami kwiatowymi.
odmiany indyjskie Indian
Najlepsza czarna herbata produkowana w Indiach nazywa się Darjeeling Tea. Darjeeling zawdzięcza swoją nazwę prowincji, w której jest uprawiana. Odnosi się do elitarnych odmian. Nie jest zbyt mocny i nie różni się cierpkością, ale jego aromat ma charakterystyczne nuty kwiatowo-migdałowe. Aby kupić prawdziwy „Darjeeling”, musisz wziąć herbatę z pierwszego lub drugiego zbioru.
Indyjska „Assam Tea” ma bogatszy cierpki smak w porównaniu do Darjeeling. Ale jej słaby aromat słodowy nie może się równać z mocną herbatą Darjeeling. Herbata Assam jest często sprzedawana jako mieszanka pod marką Irish Breakfast, która zawiera do 80% oryginalnych surowców.
Herbata Nilgiri nie jest uważana za elitarną. Ma szorstki smak i słaby aromat. A „Sikkim Tea”, choć wysokiej jakości, nie jest zbyt popularna w Rosji.
Odmiany cejlońskie
Wysokiej jakości czarna herbata z Cejlonu dotarła na tereny byłego Związku Radzieckiego dzięki producentom z Anglii. Wcześniej WNP miał szeroki wybór przeciętnych napojów produkowanych na Sri Lance.
Dziś elitarna herbata cejlońska jest produkowana przez firmy Ahmad Tea and Twinings. Pozostałe herbaty oznaczone jako „Orange Pekoe” to po prostu mieszanka upraw ze zwykłych plantacji.
Odmiany chińskie
W Chinach preferowana jest zielona herbata. A czarne lub, jak nazywa się je w domu, odmiany czerwone, są bardziej powszechne w krajach WNP.
Najbardziej znaną chińską czarną herbatą jest herbata Lapsang Souchong. Lapsang sushong jest fumigowany dymem sosnowym podczas procesu suszenia, co nadaje mu wyjątkowy aromat.
Keemun Tea jest często dodawana do różnych mieszanek na śniadanie angielskie. Keemun jest rzadko sprzedawany w czystej postaci. Smakuje bardziej jak gruzińska czarna herbata, co radykalnie odróżnia ją od odmian indyjskich.
