Walory smakowe wędlin i łatwość przygotowania znajdują swoich klientów. Jednocześnie, wraz ze zwykłym smakiem ukochanej odmiany kiełbasy, osoba spożywa ogromną ilość szkodliwych i dalekich od naturalnych składników.
Różnorodność kiełbas i ich dostępność przyciągają uwagę współczesnego konsumenta. Kiełbasy są pożywne i łatwe w przygotowaniu. Jednocześnie takie produkty zawierają zanieczyszczenia biologiczne i chemiczne, dużą ilość dodatków do żywności w postaci stabilizatorów, barwników, konserwantów, zagęszczaczy i środków spulchniających. Dlatego dietetycy nie polecają kiełbasy.
Różnego rodzaju zanieczyszczenia dostają się do kiełbas w procesie produkcji technicznej, a także podczas przechowywania i ruchu produkcyjnego wyrobów gotowych. Pestycydy, metale ciężkie i radionuklidy, które dostają się do produktów jako zanieczyszczenia chemiczne, stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Bakterie, robaki i wirusy są czynnikami biologicznie zanieczyszczającymi i można je znaleźć w niskogatunkowych wędlinach.
Pasożyty nie zawsze dostają się do produktu, jeśli nie są przestrzegane warunki przechowywania wędlin. Często mięso i organy używane do wyrobu kiełbas to resztki, które można sprzedać tylko w postaci przetworzonej. Te typy obejmują mięso z nosa lub narządy zawierające echinokoki. Jednocześnie identyfikacja cyst bąblowicy w składzie mięsa mielonego lub wyrobów gotowych wędliny jest prawie niemożliwa.
Dodatki do żywności stosowane są przez producenta w celu poprawy aromatu i smaku wędlin, możliwości dłuższego przechowywania oraz zapobiegania gniciu i psuciu się.
Udział substancji szkodliwych w wyrobach gotowych wzrasta wraz ze wzrostem stosowania w rolnictwie środków przeznaczonych do zwalczania organizmów chorobotwórczych, a także wraz z wprowadzaniem do zwierząt pokarmów uzupełniających w celu szybkiego przyrostu masy mięśniowej. Ukryte tłuszcze są dodawane do prawie wszystkich kiełbas w postaci zemulgowanej i są niewidoczne gołym okiem konsumenta i to właśnie ten dodatek stanowi główną kaloryczność produktu (80%).
Należy zauważyć, że poziom szkodliwości wędlin jest bezpośrednio związany z zawartością w nich dodatków chemicznych. W ten sposób początkową ilość mięsa mielonego do produkcji wędlin zwiększa się poprzez dodanie karagenu. Lek ten jest uważany za nieszkodliwy w małych dawkach, ale w połączeniu z dodatkiem tak złożonych substancji, jak pirofosforany, koszenila, azotany potasu i sodu, prowadzi do pogorszenia chorób występujących w organizmie człowieka.
W celu zwiększenia objętości gotowych produktów pozbawieni skrupułów producenci dodają do kiełbas soję, boczek, przetworzone organy, tkanki i włókna zwierzęce.
Kiełbasy wędzone są bogate w sól, substancje rakotwórcze i inne substancje drażniące, które mają negatywny wpływ na pracę układu pokarmowego i moczowo-płciowego.
W wyniku codziennego spożycia kiełbasek człowiek wprowadza do swojego organizmu dużą ilość soli kuchennej, kalorii, ekstrahujących pierwiastków azotowych, tłuszczów i dodatków chemicznych.
Nie zaleca się spożywania kiełbasek osobom z chorobami układu krążenia, niewydolnością nerek, miażdżycą, otyłością, dną moczanową, cukrzycą i obrzękami. Stosowanie kiełbasek i jedzenia w czasie ciąży jest przeciwwskazane.
Wybierając kiełbaski, należy zwrócić uwagę na skład gotowego produktu. Zawarta w nim kolejność pierwszeństwa wskazuje konsumentowi procent składników zawartych w produkcie, tj. jeśli pierwsze miejsce w kompozycji zajmuje mięso, to jego ilość przewyższa liczbę kolejnych składników w kolejności listy.
Nie mniej ważny jest wygląd i zapach produktu. Jasnoróżowa barwa kiełbasy może świadczyć o wysokiej zawartości glutaminianu sodu. To właśnie dzięki zawartości tej substancji kiełbasa ma atrakcyjny smak dla człowieka, zmuszając go do ciągłego nabywania produktu, który lubi, a jednocześnie powoduje uzależnienie od niebezpiecznego dla organizmu dodatku do żywności.
