Słodko-kwaśny sos Worcestershire jest popularny w Anglii jak żaden inny. Stopniowo, choć z dużym opóźnieniem, staje się znaną przyprawą również w rosyjskich kuchniach. A potem pojawia się pytanie: jeśli nie było go w najbliższym supermarkecie, ale chcesz sałatkę Cezar, czy można czymś zastąpić sos z Wielkiej Brytanii?
Sama nazwa „Worcester” pochodzi od hrabstwa Worcestershire. Według oficjalnej wersji, w 1835 roku lord Marcus Sandy, który wrócił z ekspedycji bengalskiej i tęsknił za orientalnym jedzeniem, polecił miejscowym aptekarzom przygotowanie sosu według przepisu przywiezionego z Indii. W składzie znalazło się około 40 składników, a Apteka Lea & Perrins wiernie odtworzyła recepturę. Jednak według legendy wynik nikomu się nie podobał, a pojemnik z bezsmakowym sosem został umieszczony w ciemnym kącie, gdzie stał przez dwa lata. To, co wydarzyło się po dwóch latach fermentacji, stało się słynnym na całym świecie sosem Worcester, który od ponad stu lat jest główną przyprawą kuchni brytyjskiej.
To właśnie sos Worcester nadaje koktajlowi Krwawa Mary i popularnej sałatce Cezar niepowtarzalnego smaku.
Co to jest sos Worcester
Producenci dość rygorystycznie podchodzą do tajemnicy sosu Worcester, więc przepis jako taki nie jest publicznie dostępny, ale okresowo pojawiają się listy składników. Na przykład jeden z nich:
- koncentrat pomidorowy;
- wyciąg z orzecha włoskiego;
- wywar z pieczarek;
- czarny pieprz;
- wino deserowe;
- tamaryndowiec;
- sardele;
- curry w proszku;
- Chilli;
- ziele angielskie;
- cytrynowy;
- chrzan;
- seler;
- bulion mięsny;
- ocet winny;
- woda;
- imbir;
- liść laurowy;
- gałka muszkatołowa;
- Sól;
- cukier;
- estragon.
Kłopot w tym, że tak naprawdę nie są znane proporcje, ani kolejność zakładki, ani procedura wytwarzania. Ponadto obecność sardeli sugeruje, że sos jest przygotowywany przez fermentację, czyli długotrwałą fermentację, jak tajski sos rybny. Te subtelności, a także imponująca lista składników, bardzo utrudniają przygotowanie Woostera w domu. Istnieją jednak dostosowane przepisy, dzięki którym domowy sos Worcestershire jest prawdziwym, choć trudnym doświadczeniem.
Przepis na domowy sos Worcestershire
Więc jesteś zdecydowany zrobić sos Worcestershire w domu. Aby to zrobić, potrzebujesz cebuli, dwóch ząbków czosnku, sardeli, mielonego imbiru, czarnego pieprzu, łyżki gorczycy, soli, 1 grama curry, cynamonu, mielonej czerwonej papryki, goździków, kardamonu, octu, pół szklanki cukru, 100 g sosu sojowego, tamaryndowca.
Zanurz cebulę w roztworze octu i marynuj przez dziesięć minut, a następnie drobno posiekaj. Posiekaj czosnek, dodaj do niego trochę octu. Czosnek, cebulę, cynamon, pieprz czerwony i czarny, imbir, goździki i kardamon umieścić w czystym worku z gazy. Torba musi być zawiązana.
W rondelku wymieszać łyżeczkę kwasu octowego, sosu sojowego, cukru i tamaryndowca. Rozcieńczyć niewielką ilością wody i gotować przez pół godziny na małym ogniu. W osobnej filiżance wymieszać drobno posiekaną anchois, curry, sól, dodać trochę wody i dodać do rondla. Dusić jeszcze przez około 15 minut.
Przygotowaną torebkę z przyprawami włożyć do szklanego pojemnika, polać sosem i zamknąć pokrywkę. Po ostygnięciu sosu trzymaj go w lodówce przez tydzień, codziennie wyciskając torbę. Następnie torebkę można wyjąć, Twój sos pseudo Wester jest gotowy. Można w nim marynować mięso, dodawać do sałatek czy koktajli.
W Wielkiej Brytanii sos Worcestershire jest tak samo znany i popularny jak sos sojowy w Chinach czy teriyaki w Japonii.
Zastąpienie sosu Worcestershire jest tak trudne i kosztowne, że o wiele łatwiej jest po prostu pójść do supermarketu i kupić kilka butelek prawdziwego sosu w zapasie, zwłaszcza że można go przechowywać przez bardzo długi czas.
