Dziś na półkach naszych supermarketów króluje wino, w którym dość łatwo się pomylić. Aby nauczyć się rozumieć wina, musisz najpierw zrozumieć ich klasyfikację zgodnie z międzynarodowymi standardami.
Instrukcje
Krok 1
Według rodzaju wszystkie wina gronowe są podzielone zgodnie ze wspólną klasyfikacją europejską przyjętą we Francji. Według niej wina dzielą się na dwie podstawowe grupy: musujące (zawierające rozpuszczony dwutlenek węgla, powstały w winie podczas naturalnej fermentacji i nie specjalnie usuwany) oraz niegazowane (nie zawierające dwutlenku węgla). Grupa win spokojnych dzieli się na jeszcze trzy podgrupy: naturalne, likierowe i smakowe. Naturalne wina niemusujące to najprostsze wina, które są produkowane w sposób naturalny: poprzez fermentację soku winogronowego z drożdżami, które zamieniają cukier w alkohol. Moc win spokojnych waha się od 8 do 15 stopni. Wszystkie wina stołowe są tego typu. Wina likierowe (wzmocnione) i smakowe powstają na bazie spokojnych win naturalnych. Moc alkoholu wynosi 15-20 stopni. Osiąga się to poprzez dodanie do spokojnego naturalnego wina mocnych napojów alkoholowych, najczęściej brandy. Wina likierowe to Madera, sherry, porto, Marsala. Wina smakowe powstają poprzez dodanie do spokojnych naturalnych przypraw, ziół i przypraw oraz odrobiny spirytusu winogronowego. Najbardziej znane wina smakowe to wermuty, najbardziej znanym winem musującym jest szampan.
Krok 2
Każde wino ma swój styl, co oznacza dwie rzeczy: kolor wina (białe, różowe, czerwone) oraz stopień jego słodyczy (wytrawne, półwytrawne, półsłodkie, słodkie). dowolna odmiana winogron. Najważniejsze jest to, jak jest przetwarzany. Podczas przetwarzania białego wina wyciśnięty sok winogronowy jest natychmiast filtrowany i fermentowany bez miąższu (skóry). Kolor białego wina waha się od koniaku do jasnej słomy, wino z czerwonawym odcieniem nazywa się czerwonym. Jego kolor waha się od głębokiego rubinu do bladego szkarłatu. Z czerwonych winogron powstają czerwone wina, a wyciśnięty sok fermentuje ze skórką, a wina różowe powstają z czerwonych winogron „na biało”. Brzeczka fermentuje z miąższem tylko przez kilka godzin, po czym miazga jest usuwana. Wina różowe mają barwę od jasnoczerwonej do różowo-bladej, a większość win naturalnych jest wytrawnych. Cały zawarty w nich cukier jest sfermentowany „na sucho” na alkohol. Istnieją naturalne wina półsłodkie lub półwytrawne, w których pozostaje cukier - ze względu na naturalne właściwości odmiany winogron. Niestety takie wina są bardzo rzadkie i drogie. Większość win półwytrawnych i półsłodkich przygotowywanych jest z wykorzystaniem sztucznego spowolnienia fermentacji.
Krok 3
Pod względem składu Europa dzieli wina na blended (z mieszanki różnych odmian winorośli) i sepage (odmianowe, z jednej odmiany winorośli). Jeśli nazwa wina pochodzi od odmiany winorośli, na przykład cabernet lub merlot, oznacza to, że jest szczepowe lub separujące. Kupując wino sepazh, wiesz z grubsza, czego się po nim spodziewać, w oparciu o cechy odmiany winogron. Należy pamiętać, że nie każda odmiana winorośli daje harmonijne wino, ciekawe jest to, że z mieszanki szorstkich, nieharmonijnych win można uzyskać niesamowicie pachnący produkt o doskonałym smaku. Na etykiecie z tyłu butelki można przeczytać, jakie odmiany winogron zostały użyte do mieszanki.
Krok 4
Przez dojrzewanie wina dzieli się na młode i dojrzałe. Za początek okresu dojrzewania uważa się 1 stycznia roku następującego po zbiorach. Młode wina sprzedawane są przed tą datą. Zwykłe (wina bez leżakowania) sprzedawane są od 1 stycznia roku następującego po zbiorach. Wina leżakowane to wina leżakowane przez co najmniej sześć miesięcy. Wina wyprodukowane z najwyższej klasy winogron i leżakowane w beczkach przez co najmniej 18 miesięcy nazywane są winami vintage. Najlepsze przykłady takich win należą do kategorii win kolekcjonerskich, które wymagają dodatkowego leżakowania przez co najmniej trzy lata. Ta klasyfikacja nie jest do końca idealna, ponieważ niskogatunkowe, zwykłe wina i wysokiej jakości, które po prostu nie wymagają długiego leżakowania, mogą być klasyfikowane jako wina niestarzone.
Krok 5
Zgodnie z tą samą klasyfikacją europejską wina są podzielone według miejsca pochodzenia. Kupując butelkę wina w sklepie, uważnie przeczytaj etykietę, jeśli nie określono pochodzenia wina, jest to wino gorszej jakości, nazywane przez europejskie standardy winem stołowym. Dla nas to zwyczajne wino naturalne. Dla Europejczyków jest to synonim niskiej jakości, taniego zacieru, którego butelka kosztuje nie więcej niż 1-2 dolary. Gdy miejsce pochodzenia jest wskazane na etykiecie (wina lokalne), oznacza to, że jakość takiego wina jest znacznie wyższa niż wina stołowego. W końcu, wskazując miejsce pochodzenia swojego napoju na etykiecie, producent musi posiadać licencję, która potwierdza zgodność jego wina ze standardowymi parametrami dla tego regionu. Jeżeli etykieta wskazuje miejsce pochodzenia wina, co również daje wyobrażenie o rodzaju napoju, co oznacza, że jest to wino gwarantowane najwyższej jakości. Aby otrzymać taką kategorię, wino musi być wyprodukowane ze ściśle określonych odmian winorośli, zgodnie z normami jego uprawy, przyjętymi dla danego obszaru. Takie wina mają oryginalny bukiet i specyficzny smak, charakterystyczny tylko dla obszaru wskazanego w nazwie napoju.
