Gwiazdki Michelin to pieczęć doskonałości przyznawana restauracjom przez najbardziej znany i wpływowy przewodnik kulinarny o tej samej nazwie od początku XX wieku. Maksymalna ocena, jaką restauracja może otrzymać od Michelin, to trzy gwiazdki.
Historia przewodnika
W 1900 roku jeden z założycieli słynnej firmy oponiarskiej Michelin, André Michelin, wpadł na pomysł, aby za darmo wyprodukować i rozprowadzić wśród konsumentów swoich produktów swego rodzaju przewodnik, który zawierał spis miejsc, w których podróżnik mógł oddaj samochód do naprawy, zostaw samochód na parkingu, wynajmij pokój lub zjedz przekąskę. Bezpłatny przewodnik Michelin cieszył się bardzo umiarkowaną popularnością i nawet „reforma” z 1920 r., kiedy przewodnik stał się nie tylko opłacony, ale także zaczął publikować pierwszy roczny ranking, nie podniósł jego pozycji. Początkowo gwiazdka Michelin zaczęła pojawiać się w nazwie restauracji z wysokimi cenami, więc ten charakterystyczny znak był bardziej ostrzegawczy niż uzupełniający. W 1926 roku Guide Michelin po raz kolejny „zmienił kurs” i przyznał gwiazdki restauracjom z dobrym jedzeniem. Przewodnik wzbudził zainteresowanie smakoszy, jego sprzedaż zaczęła rosnąć, a w 1930 roku redakcja przewodnika dodała do rankingu kolejne dwie gwiazdki i ogłosiła politykę ich przyznawania. Od tego czasu jedna gwiazdka Michelin została przyznana restauracji, jeśli jest po prostu dobra w swojej kategorii, dwie, jeśli restauracja jest na tyle dobra, że warto zboczyć z trasy, aby skosztować jej kuchni, i trzy, jeśli kuchnia restauracji jest tak dobra, że warto zaplanować na to osobną podróż.
Przewodnik Michelin został zawieszony w 1941 roku i wznowiony 16 maja 1945 roku.
Początkowo płatny przewodnik Michelin obejmował tylko Francję. W 1956 r. we Włoszech opublikowano osobny „Przewodnik Michelin”, w 1974 r. - w Wielkiej Brytanii, w 2005 r. pojawił się pierwszy „amerykański Michelin”, w 2007 r. Do rankingu dodano miasto Tokio, w 2008 r. - Hongkong i Makau. Do 2014 roku Przewodnik Michelin zaczął ukazywać się w 14 różnych edycjach, obejmujących restauracje w 23 krajach świata, przewodnik został oficjalnie wprowadzony do sprzedaży w 90 krajach.
Gwiazdki Michelin i nie tylko
Gwiazdki Michelin przyznawane są wyłącznie za jakość potraw. Dokładne kryteria oceny znane są tylko krytykom wyróżnionym gwiazdkami Michelin, których wizyta w restauracji jest zawsze anonimowa. Ani atmosfera, ani jakość obsługi, ani lista win, ani wnętrze nie mają wpływu na liczbę gwiazdek przyznanych restauracji. Restauracja może zyskać lub stracić nie więcej niż jedną gwiazdkę rocznie. Czas, w którym ukazuje się nowy rocznik dla smakoszy, jest porównywalny z oczekiwaniem kinomanów na Oscara. W mediach dyskutuje się o pretendentach do nowych gwiazd i tych, którzy mogą zostać pozbawieni starych. Wokół gwiazd gotują się takie namiętności, że kiedyś wybitny szef kuchni Bernard Loiseau popełnił samobójstwo tylko z powodu plotek, że jego restauracja może stracić jedną z trzech gwiazdek.
Restauracja nie może dostać więcej niż trzy gwiazdki, ale u restauratorów gwiazdki są „podsumowane”. Tak więc słynny Gordon Ramsay zdobył w ciągu jednego roku łącznie 18 gwiazdek Michelin.
Aby dać czytelnikowi jak najpełniejszy obraz restauracji, Guide Michelin stopniowo wprowadzał kolejne oznaczenia. Tak więc jest „wschodząca gwiazda” przyznawana restauracji z wielką obietnicą. Od 1955 r. przyznawany jest symbol Bib Gourmet restauracjom serwującym wysokiej jakości jedzenie w cenach poniżej maksymalnych rynkowych. Odznaka Widelec i Łyżka w Przewodniku Michelin świadczy o ogólnym poziomie komfortu i obsługi w restauracji. Zaczyna się od jednej plakietki, przyznawanej po prostu przytulnym restauracjom z przyjazną obsługą, aż do pięciu, wskazując na luksusowe wnętrze, obsługę i obsługę w tej instytucji. Moneta obok nazwy restauracji wskazuje lokalizacje, w których średni rachunek za posiłek będzie poniżej standardu krajowego. Winorośl, kieliszek koktajlowy czy szkic zestawu sake to restauracje, których wina, koktajle czy sake zasługują na szczególną uwagę. Jest też ikona pomalowana na różne kolory, która mówi o widoku otwierającym się z okien lokalu. Może być czarny, jeśli widok jest po prostu interesujący, lub czerwony, jeśli widok jest świetny.
