Węże nie powinny być na pierwszym miejscu na liście egzotycznych potraw do spróbowania. Są oczywiście jadalne, ale nie są pyszne. Niemniej jednak, jeśli pragnienie kulinarnej przygody skłania Cię do spróbowania czegoś zupełnie nowego, na liście możesz umieścić węże i wszystkie, nawet te najbardziej trujące.
Instrukcje
Krok 1
Węże są tradycyjnie częścią diety w krajach, w których z powodu braku pożywienia musisz jeść prawie wszystko, aby nakarmić siebie i swoich bliskich. Są to głównie kraje Azji, Afryki i Ameryki Południowej. Kuchnie tych krajów charakteryzują się tym, że zawierają produkty, które Europejczycy raczej nie uznają za atrakcyjne. Dotyczy to również mięsa węży. W restauracjach w Chinach, Tajlandii, Malezji turysta ma do wyboru pierwsze i drugie danie z mięsa wszystkich rodzajów węży, w tym ich trujących odmian. Węże są smażone, gotowane, gotowane na parze, gotowane na szaszłykach, grillowane i smażone w głębokim tłuszczu. Jedynym wyjątkiem są węże morskie - nie są zjadane.
Krok 2
Jadalne są prawie wszystkie rodzaje węży: kobry, południowoamerykańskie anakondy, europejskie węże ogrodowe, północnoamerykańskie grzechotniki, pytony, żmije i wiele innych. Najsmaczniejsza i mięsista jest kobra królewska. Nie bój się jadowitych węży. Gruczoły wytwarzające jad znajdują się z tyłu głowy węża, więc wszystkie części, poza nią, mogą być spożywane bez obawy o zatrucie. Doświadczeni kucharze ostrożnie odcinają głowę węża, zapobiegając wnikaniu trucizny do mięsa węża. Ogólnie rzecz biorąc, azjatyccy kucharze wykorzystują prawie całą zawartość ciała tego gada. A nawet krew i żółć są uważane za lecznicze w wielu kulturach i są używane do produkcji napojów leczniczych. Mięso węża, jak każde inne mięso, jest bogate w białko, a skóra węża w wielu krajach jest smażona w głębokim tłuszczu, dając apetyczne chrupiące frytki.
Krok 3
Mieszkańcy Ameryki zaczęli jeść węże od czasów Nowego Świata. Fauna kontynentu obfituje w węże, a pierwsi osadnicy – drwale, myśliwi, zwiadowcy – chętnie piekły mięso węży nad ogniskiem i przygotowywały z nich zupę. Teraz w wielu restauracjach w Ameryce można również spróbować egzotycznych potraw z grzechotników czy żmij.
Krok 4
Uważa się, że im młodszy wąż, tym jest smaczniejszy. Ale bądź przygotowany na obfitość kości, ponieważ szkielet węża składa się z małych, rozproszonych kości, które zapewniają elastyczność i mobilność jego ciału. Możesz także ugotować węża w domu, kupując oskórowaną tuszę na rynku azjatyckim. Mięso węża jest dość twarde, dlatego przed gotowaniem tradycyjnie moczy się je w occie lub wytrawnym winie na 5-6 godzin. Następnie tusza jest dobrze myta, krojona na małe kawałki, zwijana w mące ryżowej i smażona przez 4-5 minut na złoty kolor. Dłuższe czasy gotowania sprawiają, że mięso jest twarde i gumowate.
