Tradycyjnie kharcho robi się z wołowiny. Jednak smak gruzińskiego dania narodowego nie pogorszy się, jeśli do jego przygotowania zostaną użyte inne rodzaje mięsa, takie jak kurczak.
Do przygotowania kharcho z kurczaka potrzebne będą następujące produkty: 600 g kurczaka, 150 g ryżu, 2 średnie główki cebuli, 100 g orzechów włoskich obranych ze skorupy i przegród, 2 łyżki. l. satsebeli, 3-4 ząbki czosnku, 1 łyżeczka. chmiel-suneli, pieprz czerwony mielony, sól.
Kurczaka dokładnie myje się pod bieżącą wodą i suszy papierowymi ręcznikami. Cały kawałek kurczaka gotuje się przez 1-1,5 godziny. Następnie kurczaka wyjmuje się z bulionu i chłodzi. Kości są usuwane i odrzucane, a mięso krojone na dość duże kawałki i odsyłane z powrotem do bulionu. Najwygodniejszym sposobem na zrobienie kharcho jest wzięcie piersi z kurczaka.
Aby zupa była jak najbardziej bogata, mięso umieszcza się w zimnej wodzie. Jeśli chcesz zmniejszyć zawartość tłuszczu w gotowym daniu, włóż mięso do rondla, gdy woda już się zagotuje.
Podczas gotowania konieczne jest okresowe usuwanie powstającej piany z powierzchni bulionu. Jak tylko bulion się zagotuje, ciepło spada do niskiego poziomu. Gdy mięso będzie gotowe, wlej na patelnię sos satsebeli.
Jeśli nie można kupić satsebeli, można go zastąpić sosem adjika lub tkemali. Zaleca się również stosowanie obranych, drobno posiekanych dojrzałych pomidorów lub soku z granatów. Najważniejsze, że zupa ma charakterystyczny kwaśny smak. W Gruzji do kharcho często dodaje się tklali. Tortilla jest łamana na kawałki i po prostu wkładana do zupy. Ponieważ jednak w Gruzji są wioski, jest tak wiele przepisów na prawdziwego kharcho.
Tklali to suchy cienki placek, do przygotowania którego stosuje się odmiany tkemali zmiksowane do stanu puree. Podpłomyki suszone są na słońcu.
Ryż jest myty, aż wypływająca z niego woda stanie się czysta. Zwykle do gotowania kharcho biorą zboża o długich ziarnach. Obrać cebulę i pokroić w cienkie paski. Ponieważ danie jest przygotowywane przez długi czas, zaleca się krojenie warzyw nie w poprzek, ale wzdłuż cebuli. W takim przypadku struktura włókien pozostanie, a słoma cebulowa nie zamieni się w kleik pod koniec gotowania. Na patelnię dodaje się ryż i cebulę i dalej gotuje kharcho na małym ogniu przez pół godziny.
Obrane orzechy włoskie są szybko smażone na suchej patelni. Następnie orzechy miażdży się blenderem lub moździerzem. Orzechy, zmielone na gładko, powinny mieć przyjemny zapach i wydzielać olej. Ząbki czosnku wciera się w drobną tarkę lub przepuszcza przez prasę. Do zupy dodaje się orzechy i czosnek. Po 10-15 minutach kharcho doprawia się chmielem suneli, mieloną czerwoną papryką i solą do smaku. Zaleca się przykrycie gotowej zupy pokrywką i naleganie, wyjmując z pieca, przez około 30 minut.
Prawdziwy kharcho ma pikantny, ostry smak. Danie jest znacznie grubsze niż inne zupy. Dlatego w ostatnich minutach gotowania należy okresowo mieszać zupę. Nie gotuj kharcho na dużym ogniu, ponieważ danie może się przypalić.
Zupę przelewa się do porcjowanych miseczek i posypuje świeżą pietruszką, kolendrą, selerem lub zieloną cebulką. Zwyczajowo podaje się kwaśną śmietanę i lawasz z kharcho.
