W jaki sposób powiązany jest chroniczny brak snu i nadmiar zbędnych kilogramów? Wydawałoby się, że nie ma związku, ale wieloletnie badania naukowców dowiodły zupełnie odwrotnego wyniku. Osoby, którym systematycznie brakuje snu przez dwie godziny dziennie, są bardziej podatne na otyłość niż osoby, które śpią przez osiem godzin. Dlaczego to się dzieje?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, naukowcy przeprowadzili eksperyment, w którym uczestniczyły 2 grupy ludzi, niektórzy spali całą noc, a inni mieli jakiekolwiek zaburzenia snu lub chroniczny brak snu. Po kilku dniach obserwacji, badani zostali umieszczeni w komorze rezonansu magnetycznego i pokazano niektóre potrawy i potrawy. W pełni śpiący ludzie preferowali owoce i warzywa, a ci, którzy cierpieli na zaburzenia snu i nie mieli wystarczającej ilości snu, wybierali na przekąskę tłuste i wysokokaloryczne potrawy. Naukowcy wyjaśniają to zachowanie w następujący sposób: osoby, które nie śpią wystarczająco długo, próbują nagrodzić się czymś smacznym i wysokokalorycznym na nieprzespaną noc. W ten sposób uczestnicy eksperymentu starali się skompensować energię nieodebraną podczas snu.
W miarę kontynuowania eksperymentu zauważono, że obie grupy uczestników doświadczają tej samej aktywności fizycznej, pierwsza - ci, którzy mają wystarczająco dużo snu - spożywają więcej kalorii, a uczestnicy drugiej grupy są odkładani w tłuszczach. Cała sprawa w tym przypadku tkwi w hormonach, które odpowiadają za nasz apetyt, a tak naprawdę są tylko dwa: leptyna, która tłumi głód i grelina, tutaj efekt jest zupełnie odwrotny. U osób, które nie mają snu, poziom hormonu greliny jest stale podwyższany, co zapewnia ciągłe uczucie głodu, a wręcz przeciwnie, zmniejsza się ilość leptyny, a często ludzie nie mogą się nacieszyć, mimo że zjadli wystarczająco dużo jedzenia.
Ci, którzy monitorują swoje zdrowie, powinni nie tylko odpowiednio formułować swoją dietę, ale także wystarczająco dużo snu.
