Orzechy włoskie są bardzo popularne wśród specjalistów kulinarnych. Ten odżywczy produkt ma wiele przydatnych właściwości i jest szeroko stosowany w medycynie ludowej, wytwarzając z niego nalewki, wywary itp. Orzechy włoskie są jednak bardzo tłustym i alergizującym produktem, którego nie można spożywać w dużych ilościach, aby nie prowokować zaburzenia narządów wewnętrznych i inne problemy zdrowotne.
Orzech włoski. Wartość odżywcza
Owoce orzecha, podobnie jak wszystkie inne części rośliny, zawierają do 76% tłuszczu, do 21% białka i do 7% węglowodanów, witaminy K i P, ważne aminokwasy. Olej z pestek orzecha zawiera wielonienasycone kwasy (linolowy, palmitynowy, oleinowy i inne), witaminy z grupy B, C, PP, A, żelazo, kobalt, magnez, jod, cynk, miedź, różne olejki eteryczne i garbniki, a także cenny fitoncyd zwany juglonem. Większość tej substancji znajduje się w skórce orzecha włoskiego, liściach, łodydze i korzeniach. Juglone to rodzaj naturalnego antybiotyku o właściwościach bakteriobójczych i przeciwgrzybiczych. Wykorzystywany jest w produkcji środków homeopatycznych do leczenia infekcji bakteryjnych i wirusowych, chorób nowotworowych i skórnych, w celu wzmocnienia układu odpornościowego.
W medycynie ludowej wykorzystuje się prawie wszystkie części rośliny: liście, owocnię, skórkę, łupinę, jądra orzechów, łodygi i korzenie. Liście służą do gojenia ran i łagodzenia stanów zapalnych. Jądra orzecha włoskiego stosuje się w zaparciach, w leczeniu nadciśnienia, miażdżycy, chorób układu sercowo-naczyniowego. Z przegród jąder wytwarza się nalewkę wzmacniającą układ odpornościowy. Wywar z suchych liści stosuje się w leczeniu egzemy i porostów. Sok z orzecha włoskiego ma działanie przeciwrobacze i żółciopędne, wpływając na ponad 100 rodzajów pasożytów.
Dlaczego nie możesz jeść dużo orzechów?
Optymalna dzienna objętość dla dorosłego zdrowego człowieka to 4-5 ziaren lub 100-150 g. Przede wszystkim należy pamiętać, że orzechy włoskie to tłusty, ciężkostrawny produkt o wysokiej kaloryczności. 100 g obranych ziaren zawiera 650 kcal. Dlatego osobom z nadwagą nie zaleca się codziennego spożywania orzechów włoskich, zwłaszcza jako zamiennika podstawowego pożywienia.
Ponadto orzechy włoskie mogą powodować silne alergie, dlatego kobiety w ciąży i karmiące mogą jeść je tylko w niewielkich ilościach. Zauważono, że nadmierne spożycie orzechów włoskich powoduje zapalenie migdałków i pojawienie się wysypki w jamie ustnej, a także skurcz naczyń mózgowych, któremu towarzyszy ostry ból głowy w płacie czołowym czaszki i nudności. Osobom cierpiącym na przewlekłe zapalenie jelita grubego, egzemę i łuszczycę zaleca się powstrzymanie się od spożywania orzechów włoskich, ponieważ mogą one zaostrzyć chorobę.
Ze względu na wysoką zawartość tłuszczu i białka, a także działanie żółciopędne oleju tłuszczowego zawartego w pestkach orzechów włoskich, spożywanie tego produktu w dużych ilościach może powodować nudności, wymioty, biegunki i inne zaburzenia układu pokarmowego. Chociaż udowodniono, że w niewielkich ilościach orzechy włoskie wręcz przeciwnie, są w stanie normalizować pracę wątroby, pęcherzyka żółciowego i jelit, a także obniżać poziom cholesterolu.
Jeśli lubisz smak orzechów włoskich, nie rezygnuj z ulubionego przysmaku, ale trzymaj się zalecanego dziennego spożycia, łącząc orzechy włoskie z bakaliami i miodem. Ta orientalna słodycz sprawi Ci wielką przyjemność bez ryzyka dla zdrowia.
