Ludzkość od dawna wiedziała o dobroczynnych właściwościach owsa. Ta kultura jest używana nie tylko jako pasza dla koni, ale także do żywienia człowieka, ponieważ zboże ma działanie lecznicze na cały organizm.
Przydatne właściwości owsa
Silne właściwości lecznicze i dobroczynne, a także bogaty skład umożliwiają szerokie zastosowanie owsa w medycynie ludowej. Ziarna zawierają ok. 60% skrobi, do 8% tłuszczu, 10-18% białka (pod względem zawartości białka owies zajmuje drugie miejsce po gryce), aminokwasy (tryptofan i lizyna). Owies zawiera: olejki eteryczne, witaminy B1, B6, K, B2, karoten, pantogen i niacynę oraz gumy. Wśród makro- i mikroelementów zawartych w tej kulturze na uwagę zasługują: potas, fosfor, chrom, cynk, fluor, magnez, żelazo i wiele innych. Płatki owsiane są bogate w siarkę.
Ta kultura wyróżnia się optymalnym stosunkiem białek, tłuszczów, węglowodanów i witamin. Owies często włączany jest do diety w celu przywrócenia rytmu serca, wynika to z zawartości witamin z grupy B, które odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu układu nerwowego. Skrobia, która jest obecna w dużych ilościach, dostarcza organizmowi powolnej energii, co pozwala uniknąć gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi (co jest szczególnie przydatne w cukrzycy). W owsie znajdują się kwasy organiczne: erukowy, szczawiowy i molonowy.
Białko, które jest częścią zbóż, jest niezbędne organizmowi ludzkiemu do naprawy i wzrostu tkanek. A błonnik rozpuszczalny chroni układ krążenia, obniża poziom złego cholesterolu we krwi (przy regularnym stosowaniu). Minerały i witaminy aktywnie uczestniczą w procesach metabolicznych, zmniejszają ryzyko różnych chorób.
Owies jest bardzo ważny dla krwi, paznokci, kości, włosów, chrząstek oraz metabolizmu tkanki nerwowej. Krzemionka zawarta w zbożach zapobiega wypadaniu włosów. Owies poprawia pracę trzustki i wątroby oraz wspomaga wchłanianie tłuszczu w jelitach. W ziarnach znajduje się enzym, który działa jak enzym trzustkowy (amylaza), który pomaga w wchłanianiu węglowodanów. A tyrostatyny mają korzystny wpływ na aktywność tarczycy. Buliony śluzowe z owsa stosuje się w anemii, niedostatecznej absorpcji żołądka, chorobach przewodu pokarmowego.
Przeciwwskazania i szkody
W rzeczywistości owies może przynieść organizmowi nie tylko znaczące korzyści, ale także zaszkodzić. Szkodliwe działanie zbóż jest oczywiste dla osób cierpiących na celiakię (nietolerancję zbóż). Kwas fitynowy obecny w owsie, gdy gromadzi się w organizmie, może prowadzić do wypłukiwania wapnia z tkanki kostnej. Przed użyciem owsa do żywności należy pamiętać, że zboże to jest przeciwwskazane w niewydolności serca i nerek, z indywidualną nietolerancją produktu.
