Wiele osób nieustannie ma ochotę coś zjeść. Z fizjologicznego punktu widzenia jest to dość powszechne, ale z psychologicznego punktu widzenia nie zawsze jest to jasne. Co może spowodować tak pilną potrzebę jedzenia, nawet jeśli niedawno zjadłeś ciężki posiłek?
Bardzo często ludzie chwytają się swoich problemów, jedzą, gdy są zestresowani, jedzą, gdy się boją, jedzą w momencie, gdy mają problemy w związku. Bardzo często przed egzaminem studenci chwytają za ekscytację kilka tabliczek czekolady. Inni wręcz przeciwnie, nie jedzą absolutnie niczego, a nawet mogą zemdleć z głodu. Nie powinieneś popadać w skrajności, jest mało prawdopodobne, że pomoże ci to w prawidłowym zrozumieniu pragnienia jedzenia.
Jakie są przyczyny głodu?
1. Jeśli dana osoba jest zbyt notoryczna lub ograniczona, jedzenie może dać jej poczucie wsparcia. Jest to szczególnie ważne w przypadku nastolatków, ale niepewni dorośli mogą na to cierpieć. Jeśli nie wiesz, jak dawać lub otrzymywać wsparcie poprzez miłość i troskę, to próbujesz uzyskać to uczucie za pomocą jedzenia, co jest bardzo złe. Jedzenie nie zrekompensuje ci tej miłości.
2. Bardzo często potrzeba wody, pragnienie, jest interpretowana jako potrzeba zjedzenia czegoś.
3. Ludzie starają się zwrócić na siebie uwagę, pokazać swoją wagę. Na przykład, jeśli głową rodziny jest mężczyzna, raczej gruby, to całkiem możliwe, że problem może polegać na tym, że w rodzinie był traktowany bez należytego szacunku. Próbując zdobyć autorytet, zdaje się mówić – patrz, jaki jestem duży, zwróć na mnie uwagę. Lub inna sytuacja, gdy dziecko w dzieciństwie nie otrzymywało od rodziców wystarczającej miłości i czułości, w wieku dorosłym zaczyna dużo jeść, ma problemy zdrowotne. Tak mówi - spójrz, jaki jestem biedny, ulituj się nade mną, kochaj mnie.
4. Przyrost masy ciała wiąże się również z rozwojem kariery. Ludzie, którzy zajmują niejako duże stanowiska, powiedzą – zobaczcie, jaki jestem duży, jaki jestem znaczący, zasługuję na Waszą uwagę i szacunek.
Oczywiście są wyjątki od reguły. Poprzez introspekcję możesz określić swój stosunek do jedzenia. Najpierw musisz zrozumieć swoją głowę, ponieważ bulimia, podobnie jak anoreksja, jest chorobą wyłącznie psychologiczną i musisz z nią walczyć w swojej głowie. Być może kilka wskazówek od profesjonalnych psychologów pozwoli ci uzyskać opiekę i wsparcie, którego potrzebujesz, i dowiedzieć się, jakie uczucia próbujesz uzyskać lub odwrotnie, jedząc jedzenie.
