Istnieje wiele legend o occie owocowym. Czy są tak przydatne, jak twierdzi tradycyjna medycyna i czy są tak szkodliwe, jak ostrzegają lekarze?
Instrukcje
Krok 1
Historia
Słowo ocet jest tłumaczone z łaciny jako „kwaśny”. Octy owocowe, zwłaszcza winogronowy i jabłkowy, znane są od starożytności, wspomina się o nich także w starożytnym Rzymie, Grecji i Egipcie. Były używane zarówno w kuchni, jak iw życiu codziennym. Kleopatra przygotowała nawet specjalny „napój młodości i piękna”, rozpuszczając perły w occie. Naturalny ocet jest nie tylko nieszkodliwy dla organizmu, ale także użyteczny. Amerykański lekarz D. Jarvis, wzorując się na naszych przodkach, napisał nawet książkę, w której ocet jest niemal panaceum na wszelkie dolegliwości. To prawda, że po szale na punkcie tej techniki lekarze zidentyfikowali wiele przeciwwskazań, w tym przewlekłe choroby przewodu pokarmowego i nerek.
Krok 2
Gotowanie.
Ocet winogronowy (inaczej balsamiczny) i jabłkowy można kupić w każdym sklepie. Są tanie, więc często nie są naturalne. Aby określić naturalność produktu, należy uważnie przeczytać etykietę. Nie powinien zawierać procentowej esencji octu, a także wody, soli, cukru i barwników. Naturalny ocet jest trochę droższy, ale to on nie ma złego wpływu na organizm i jest używany „nie dla zabawy, a tylko dla korzyści”.
W rzeczywistości ocet można zrobić w domu. To nie jest takie trudne. Sok winogronowy lub jabłkowy zalewa się wodą i posypuje cukrem. Eksperci zalecają przyjmowanie miodu zamiast cukru, ponieważ po rozcieńczeniu soku wodą przywraca on ilość potasu. Zgodnie ze staromodną metodą zakłada się gumową rękawiczkę na szyjkę puszki i butelki z zawartością, która wskaże zakończenie procesu fermentacji. Następnie uzyskaną ciecz należy przefiltrować przez gazę i odłożyć z powrotem w ciepłe miejsce. Gdy roztwór przestanie wrzeć i stanie się klarowny, ocet jest gotowy. Możesz to zabutelkować.
Przepis na domowy ocet:
800 gr. jabłka lub winogrona; 100-200 gram miodu, 1 litr wody, 10 gram drożdży.
Zetrzyj lub ugniataj owoce lub jagody, zalej powstałą masę wodą, dodaj miód i drożdże. Umieść w ciepłym miejscu. Przechowywać przez dwa tygodnie w temperaturze 24-26 C. Odcedzić i odstawić w ciepłe miejsce, aż roztwór stanie się klarowny.
Krok 3
W gotowaniu.
Octy stosowane są jako dressing do sałatek ze świeżych warzyw, doskonale podkreślają ich smak, dodają cierpkości. Oprócz octu szczególnie przydatne jest doprawianie sałatki oliwą z oliwek, co przyczynia się do lepszej strawności. Do marynowania mięsa powszechnie stosuje się również octy. Pod wpływem błonnika kwasu octowego mięso staje się bardziej miękkie i nabiera niepowtarzalnego smaku. Z octu robi się też różne sosy, jak choćby słynny chiński słodko-kwaśny.
Przepis na chiński słodko-kwaśny sos:
0,5 szklanki octu winogronowego, 0,5 szklanki cukru, 0,25 szklanki sosu sojowego, 1 łyżka skrobi, woda.
Wymieszaj ocet, sos sojowy, gotuj na wolnym ogniu, stopniowo rozpuszczając cukier. Skrobię rozpuścić w zimnej wodzie, dokładnie wymieszać, dodać do pierwszego roztworu. Podpalaj przez kilka minut. Sos jest gotowy.
Krok 4
W medycynie.
Czego nie zaleca się traktować octami owocowymi! Przyjmując wewnętrznie można poprawić pracę przewodu pokarmowego, wątroby, nerek. Pocieranie zewnętrzne może pozbyć się obrzęków i żylaków. Uwolnij zmęczenie dzięki "masażowi octowemu". Usuń odciski i modzele nocnymi okładami z octem. Poziom pH octów owocowych jest zbliżony do naturalnej równowagi naszej skóry, dlatego zaleca się wycieranie skóry, staje się ona gładka, elastyczna, stany zapalne ustępują. Do spłukania włosów można użyć łagodnego roztworu octu, aby nadać im blasku.
Krok 5
Do odchudzania.
Najpopularniejszymi zastosowaniami octu jabłkowego i winogronowego są odchudzanie. Roztwór octu z miodem usuwa z organizmu toksyny i nadmiar soli, tłumi apetyt, zwłaszcza te stosunkowo słodkie, normalizuje stolec. Istnieje jednak szereg przeciwwskazań do stałego stosowania, takich jak kamica moczowa oraz choroby układu oddechowego i nerek.
Przepis na odchudzanie za pomocą octów:
W szklance wody wymieszaj dwie łyżki octu i łyżkę miodu. Przyjmować na pusty żołądek, dwie godziny przed posiłkiem rano, w porze lunchu i przed snem.
