Rambutan to egzotyczny owoc o przyjemnym orzeźwiającym smaku i bogatym aromacie dojrzałych winogron. Owoce są kaloryczne i bogate w witaminy, przy regularnym stosowaniu mogą chronić przed groźnymi chorobami i poprawiać trawienie.
Rambutan: opis i użyteczne właściwości
Egzotyczny wygląd rambutanu dezorientuje niedoświadczonych turystów. Ten tropikalny owoc ma kształt dużego orzecha, pokrytego gęstymi długimi włoskami. Dojrzałe rambutany mogą być białe lub czerwone, w zależności od odmiany. Roślina jest powszechna w Malezji, Indonezji, Tajlandii, owoce są sprzedawane pod dostatkiem na lokalnych rynkach. W Rosji można je znaleźć w supermarketach między innymi egzotycznymi owocami. Zwykle owoce importowane nie różnią się smakiem od tych, które można kupić na miejscu.
Miąższ rambutanu jest śnieżnobiały, bardzo soczysty, przyjemnie orzeźwiający. Smak jest słodki lub słodko-kwaśny, aromat bardzo jasny, przypominający niektóre odmiany winogron. Owoc jest jednak ceniony nie tyle za ciekawy smak, ile za niewątpliwą korzyść. Dojrzałe owoce są bogate w prowitaminę A, która korzystnie wpływa na oczy, skórę i włosy. W miazdze znajduje się wiele witamin z grupy B, które poprawiają pamięć, korzystnie wpływają na regenerację komórek i trawienie. Ponadto owoce uznawane są za jednych z mistrzów w zawartości kwasu askorbinowego – naturalnego przeciwutleniacza, który chroni przed infekcjami i wirusami. Owoce zawierają dużo fosforu, potasu, żelaza, magnezu i innych cennych mikroelementów. Dojrzałe rambutany są wysokokaloryczne, według tego wskaźnika można je porównać z bananami i winogronami.
Tajowie, Malajowie, Indonezyjczycy słusznie uważają rambutan za jeden z najcenniejszych owoców w diecie. Według tradycyjnej i oficjalnej medycyny, 5 owoców dziennie pomoże zapobiegać niektórym formom raka. Surowe rambutany dobrze radzą sobie z czerwonką i biegunką, zatrzymują wzdęcia i normalizują pracę przewodu pokarmowego. Regularne spożywanie owocu delikatnie obniża ciśnienie krwi i dobrze zapobiega udarom. W tradycyjnej medycynie tajskiej aktywnie wykorzystuje się skórki rambutanu, świeżą lub suszoną korę, liście i nasiona.
Pomimo niewątpliwych korzyści owoc ma również przeciwwskazania. Rambutany nie są polecane osobom z wysoką kwasowością żołądka oraz pacjentom z cukrzycą. Egzotyczny owoc może wywołać atak alergii, osoby ze zdiagnozowanym katarem siennym muszą próbować owoc w małych dawkach, uważnie monitorując swoje samopoczucie.
Jak prawidłowo jeść owoce
Aby egzotyczny owoc nie zawiódł, musisz wybrać właściwy. Zaleca się kupowanie rambutanów na gałęzi, zawierają więcej cennych substancji. Sam owoc powinien być ciemnoczerwony, z elastycznymi, nie zwiędłymi włoskami.
Zanim zaczniesz degustację, musisz obrać owoc. Na skórce znajduje się cienki pasek - naturalny „szew” dzielący owoc na pół. Wystarczy lekko docisnąć go palcami i odciągnąć skórkę na boki – rozpłynie się, odsłaniając soczysty miąższ. Niektórzy wolą zdzierać skórę nożem, wykonując staranne cięcie wzdłuż paska dzielącego. Ważne jest, aby nie naciskać zbyt mocno, aby utrzymać białą kulkę miazgi w nienaruszonym stanie. Wewnątrz rambutanu znajduje się dość duża kość.
Owoce obrane najlepiej spożywać na surowo. Możesz dodać go do sałatek owocowych - śnieżnobiałe kulki efektownie kontrastują z karambolą, plastrami mango, ananasa i liczi. Z rambutanów powstają pyszne galaretki i sosy owocowe, z puree ziemniaczanego można zrobić domowe lody.
Delikatny rambutan nie może być długo przechowywany. Maksymalny okres dojrzewania nieobranego owocu to tydzień, a owoce trzeba będzie umieścić w lodówce. Obrane kulki przechowuje się nie dłużej niż jeden dzień, ale skórkę lepiej jest usunąć bezpośrednio przed jedzeniem - takie owoce są znacznie bardziej przydatne.
