Podział warzyw na dwa rodzaje – skrobiowe i nieskrobiowe – jest dość arbitralny i opiera się na ilości tej substancji w produkcie roślinnym. Ze względu na to, że nie ma jasnych kryteriów separacji, niektórzy dietetycy nazywają również trzecią (lub pośrednią) kategorią warzyw - umiarkowanie skrobiową.
Główne różnice między warzywami skrobiowymi i nieskrobiowymi
Dietetycy dzielą warzywa na dwa rodzaje z jednego powodu – organizm potrzebuje środowiska zasadowego do rozbicia skrobi w przewodzie pokarmowym człowieka, podczas gdy np. białko najlepiej wchłania się w środowisku kwaśnym. Dlatego jeśli spożywasz pokarmy bogate w białko i skrobię, część z nich zostanie szybciej „zużytkowana” w przewodzie pokarmowym, a część wolniej, co jest bardzo ważne dla osób cierpiących na niektóre schorzenia.
Niewystarczająco przetworzona skrobia może również zostać przekształcona w łatwo przyswajalne tłuszcze, tak niepożądane dla bioder i boków, będące „spustem” do przybierania zbędnych kilogramów.
Najlepszym przykładem takiego dania, które zawiera białko i skrobię, są bardzo popularne w Rosji ziemniaki z mięsem.
Natomiast warzywa z dwóch list lub tabel, podzielone według stopnia skrobii, dobrze ze sobą współgrają. Na przykład ziemniaki plus kapusta, ziemniaki plus pietruszka lub kombinacja innych produktów spożywczych.
Warzywa bogate w skrobię również łatwo obalają zasadę, że im więcej jesz, tym lepszy będzie człowiek. Na przykład duża ilość ziemniaków może negatywnie wpływać tylko na przewód pokarmowy i organizm ludzki. Jeśli jesteś w sytuacji, w której nie masz innej alternatywy niż warzywa skrobiowe, musisz je starannie przetworzyć.
Łaźnia parowa to doskonała metoda przetwarzania, która usuwa nadmiar skrobi, ale zachowuje wszystkie niezbędne witaminy i minerały.
Warto również wspomnieć o roślinach strączkowych, które pewna część osób uważa za żywność niskokaloryczną. W rzeczywistości prawie wszystkie z nich są bardzo trudne dla żołądka, zawierają około 45% skrobi i około 25% białka. Dlatego należy je dokładnie namoczyć (ten proces przynajmniej nieznacznie zmniejszy ilość skrobi), a także stosować z olejami roślinnymi lub niskotłuszczowymi sosami.
Jakie warzywa znajdują się w grupach?
Pokarmy o wysokiej zawartości skrobi, oprócz roślin strączkowych (soczewica, ciecierzyca, fasola i groch), obejmują również ziemniaki (proporcja skrobi wynosi około 18-20%), kalafior, kukurydza, topinambur, dynia, niektóre rodzaje dyni, bataty, rzodkiewki, brukiew oraz warzywa korzeniowe, takie jak pietruszka, seler i chrzan.
Druga grupa z niewielką ilością skrobi, która zapewnia im lepszą przyswajalność wraz z tłuszczem i białkiem, obejmuje różne rodzaje kapusty, wszystkie rodzaje cebuli, sałatę, rukolę, ogórki, cukinię, szczaw, szparagi, paprykę, fasolkę szparagową i groszek, szpinak, środek z karczochów.
Jak wspomniano powyżej, niektórzy eksperci identyfikują również grupę pośrednią. Należą do nich marchew, rzepa, dynia, bakłażan, soja i buraki.
