Narodziny koniaku owiane są tajemnicą. Aby go stworzyć, konieczne jest, aby słońce i winogrona, stuletni duch i chłód piwnicy, umiejętności winiarza i odwieczne tradycje łączyły się w jednej harmonii. Winogrona, z których robi się koniak, rosną głównie na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie i w pobliżu Morza Kaspijskiego. Miasto Kizlyar jest szczególnie znane ze swoich tradycji winiarskich. W 1885 roku kilka gorzelni Kizlyar zostało zjednoczonych przez zawodowego winiarza Davida Sarazheva. Ta data jest wypisana nad wejściem do najstarszej fabryki koniaku w Rosji. W ten sposób położono podwaliny pod dalszą produkcję koniaku.
Czy to jest to konieczne
Do produkcji koniaku stosowana jest klasyczna francuska technologia. To ona została przedstawiona przez Saradziwa
Instrukcje
Krok 1
Winorośl wymaga stałej pielęgnacji i plonuje dopiero w czwartym roku po posadzeniu. Następnie z 1 kg jagód uzyskuje się nie więcej niż 50 g koniaku. Zbiór winogron odbywa się zwykle od sierpnia do października. Pierwszym etapem jej przetwarzania jest pozyskanie brzeczki. Winogrona trafiają do warsztatu wstępnego przerobu przez bunkier, są podawane na ścieżki odśrodkowe za pomocą przenośnika ślimakowego, są wyrzucane na siatkę siłą rotacji i rozdrabniane (gałązki z winogron są odsiewane jako niepotrzebne). Za pomocą pompy zmiażdżoną masę wraz z sokiem podaje się do osobnego pojemnika - odpływu Sok spływa do zbiornika brzeczki, a miąższ (mieszanka nasion i zmiażdżonych jagód) przepływa pod prasę i trafia do innego zbiornika brzeczki (do produkcji wódki).
Krok 2
Brzeczka musi fermentować. Dlatego kierowany jest rurociągiem do ogromnych zbiorników fermentacyjnych, pod gołym niebem. Fermentuje, aż cukier winogronowy rozpadnie się na dwutlenek węgla i alkohol. Po fermentacji trafia do działu pośredniego przechowywania, gromadząc się w nim (uzyskuje się kombinację win z różnych partii).
Krok 3
Potem następuje decydujący etap w produkcji koniaku: podwójna destylacja młodego wina na alkohol winogronowy (destylacja).
Materiał wina wchodzi do alembika wykonanego z miedzi. Jest pełna w 80%, czyli 5 ton wina. Miedź zapewnia równomierne ogrzewanie zawartości kostki i służy jako katalizator dla złożonych chemikaliów. reakcje w winie bez zmiany jego smaku i aromatu. Wewnątrz kostki znajduje się wężownica dostarczająca parę t=120 stopni. Wino wrze i zaczyna parować, natomiast alkohol (temperatura wrzenia = 79 stopni) odparowuje znacznie szybciej niż pozostałe składniki. Opary alkoholu przedostają się do kopuły okapu, a następnie do rury, gdzie pod wpływem zimna kondensują. Moc otrzymanego surowego alkoholu = 25-30 stopni.
Krok 4
Następnie alkohol jest ponownie destylowany, doprowadzając do fortecy 70 stopni. Rozlany do beczek i wysłany do leżakowania.
W dębowych beczkach alkohole zwykle dojrzewają, z których powstają wieloletnie, zabytkowe koniaki o złożonych typach.
Zwykłe koniaki do 6 lat powstają z odmian, które nabierają siły w dużych emaliowanych akwariach. Ale ponieważ koniak nie rodzi się bez drzewa, do cystern pasują nity dębowe.
Krok 5
Kiedy alkohol przejdzie proces starzenia, trafia do blendowni. W pojemniku o pojemności 260 000 litrów mieszają się alkohole z różnych partii. Dodaje się również oczyszczoną wodę i trochę syropu cukrowego. Następnie koniak jest filtrowany i wysyłany do emaliowanych zbiorników, gdzie jest nasycony smakiem.
