Historia pojawienia się paluszków krabowych rozpoczęła się w Japonii bardzo dawno temu, ponad dziewięć wieków temu. Oczywiście w tamtych czasach nie mogli jeszcze wiedzieć, że z surimi, mięsa białej ryby, zostanie wyprodukowany produkt zwany „paluszkami krabowymi”.
Instrukcje
Krok 1
Ryba dla mieszkańców Japonii zawsze była i pozostaje ważnym produktem spożywczym. Aby zachować i przygotować różnorodne nowe produkty rybne, przedsiębiorczy rybacy japońscy przygotowali małe kotlety. W tym celu kawałki filetów trzymano w roztworze soli fizjologicznej. Następnie wyciskamy mięso, formujemy kotlety i odparowujemy. Dzięki temu produkt mógł być dłużej przechowywany.
Krok 2
Japończycy zwracali również uwagę na właściwości mięsa rybnego, a mianowicie, że myjąc filet z białej ryby morskiej i wyciskając go można przygotować produkty o różnych kształtach i smakach. Mięso mielone z tego preparatu nazwano „surimi”. A dla smaku pierwotnie dodano glony, zioła i przyprawy, ponieważ samo mięso mielone nie ma smaku. Przygotowywali kulki, kiełbaski i inne formy. Były gotowane, smażone, a nawet pieczone. Przede wszystkim ludzie lubili surimi w formie kulek, nazywali je „kamoboko”. To danie stało się kulinarną sztuką japońskich szefów kuchni.
Krok 3
Mięso kraba w krainie wschodzącego słońca zawsze było uważane za atrybut narodowego stołu. W latach 70. ubiegłego wieku brakowało tej żywności. W związku z tym ceny mięsa kraba szybko rosły. Aby jakoś złagodzić cios niedoboru, kucharze opracowali kolejną kulinarną rozkosz. Surimi zaczęto mieszać z mięsem kraba, formować w paluszki i oferować produkt o nazwie „Kani-Kamaboko”. Od kilku lat to danie zdobywa uznanie wśród okolicznych mieszkańców. Dla japońskich producentów produkcja paluszków surimi na dużą skalę była zbyt duża. Cena produktów zawierających mięso kraba nie mogła być stała, wzrosła.
Krok 4
Od dziesięciu lat w Japonii tworzą przemysłową technologię produkcji imitacji nie tylko mięsa kraba, ale także innych owoców morza. Przedsiębiorczy Japończycy rozpoczęli import "Kani-Kamaboko" do krajów zachodnich. Innowacyjna technologia produkcji wzmacniaczy smaku pomogła podbić rynek z produktami z surimi poza granicami kraju. To właśnie zastosowanie efektów smakowych zrobiło wrażenie na konsumentach.
Krok 5
Pod koniec lat 70. w krajach Azji Południowo-Wschodniej zaczęto budować fabryki do produkcji wyrobów surimi. Ponadto w latach 80. XX wieku produkcja paluszków krabowych pojawia się we Francji, USA i Związku Radzieckim. Stany Zjednoczone i Kanada budują fabryki na lądzie i pływające bazy do produkcji paluszków krabowych. Gatunki ryb, takie jak morszczuk, mintaj i błękitek, są poławiane w sposób przemysłowy. Ta ryba jest dobra w swoim składzie, ponieważ jej mięso oprócz białego koloru ma dobre właściwości żelujące i elastyczność.
Krok 6
Rosnący popyt na paluszki krabowe na całym świecie doprowadził do tego, że w latach 90. znacznie obniżono kwoty połowów dorsza. Aby produkcja mogła być kontynuowana, należało wykorzystać inne gatunki ryb. To spowodowało pęknięcie paluszków krabowych. Zaczęły pojawiać się produkty z różnymi substytutami białka rybnego. Przedsiębiorstwa produkcji masowej rozrosły się na całym świecie do początku XXI wieku.
Krok 7
Dziś prawie nie ma miejsca, w którym nie znają smaku paluszków krabowych. Istnieje wiele kontrowersji dotyczących ich korzyści lub szkód. Jednak wiele osób używa paluszków krabowych jako samodzielnego dania. Dużo jest też potraw z paluszkami krabowymi.
