Oczywiście świeżo parzona herbata jest bardziej aromatyczna, smaczniejsza i zawiera przydatne substancje. Tonizujące właściwości herbaty przejawiają się w świeżo zaparzonym napoju. Zaparzona wcześniej herbata traci smak i aromat. Olejki eteryczne, które odpowiadają za smak, nie trwają długo.
Możemy śmiało powiedzieć, że herbata, która stoi przez długi czas, nie nabywa dokładnie użytecznych właściwości. Najprawdopodobniej przeciwnie, przegrywa. Jeśli napar stał dłużej niż dwadzieścia godzin, stanie się odpowiednią pożywką dla bakterii i grzybów. W tym przypadku nie ma mowy o korzyściach.
Herbata, która od dawna jest parzona, porównywana jest przez Chińczyków do trucizny. Herbata traci swoje dobroczynne właściwości, zawarte w niej witaminy ulegają zniszczeniu.
To, że herbata straci swoje dobroczynne właściwości, nie jest takie złe. Ale jeśli w wyniku interakcji z tlenem substancje organiczne zawarte w herbacie ulegną utlenieniu, organizm może zostać uszkodzony. Cienki film, który pojawił się na powierzchni napoju, może nam powiedzieć o procesie utleniania. Lepiej nie pić takiej herbaty!
Ten film zawiera złożoną formułę chemiczną. Ponieważ jest nierozpuszczalny, gdy dostanie się do organizmu, film otula ściany jelit i żołądka. W ten sposób zapobiega wchłanianiu składników odżywczych przez błonę śluzową przewodu pokarmowego. Zaburzona jest również motoryka jelit. A masy pokarmowe gromadzą się w przewodzie pokarmowym.
Wątroba może również ulec uszkodzeniu. Ze względu na to, że ten sam film pokryje wątrobę, nie będzie ona w stanie w stu procentach pełnić swoich funkcji oczyszczających.
