Kasza manna to grubo zmielona kasza pszenna. Średnica cząstek wynosi zwykle 0,25-0,75 mm. Z niej robi się kaszę z kaszy manny, pierogi, zapiekanki, ciasta, pierogi, placki z kaszy manny i inne potrawy. Kasza manna jest rzadziej stosowana w sałatkach i zupach.
Wielu w dzieciństwie zostało zmuszonych do zjedzenia porcji kaszy manny na śniadanie, dlatego z tego okazuje się, że kasza manna jest przydatna. Ale jednocześnie istnieją przeciwwskazania do jego stosowania.
Korzyści z kaszy manny
Kasza manna zawiera minimalną ilość błonnika, szybko się gotuje i jest dobrze przyswajalna przez organizm. Owsianka w płynie jest często zawarta w dietach, które lekarze przepisują po operacji żołądka i jelit.
Semolina to jedyne zboże trawione w jelicie cienkim, gdzie jest wchłaniane przez jego ściany. To zboże jest w stanie oczyścić organizm ze śluzu, usunąć tłuszcz. Kasza manna zawiera wystarczającą ilość białka roślinnego i skrobi, ale mniej witamin niż inne zboża. Z witamin kasza manna jest bogata w witaminy E, B1 i 2, B6, z minerałów - żelazo, wapń, sód, fosfor, magnez, potas.
Uszkodzenie kaszy manny
Kasza manna zawiera dużo białka glutenowego (innymi słowy - glutenu). Dla wielu gluten powoduje dziedziczną celiakię. Błona śluzowa jelit pod wpływem tego białka u chorego na celiakię staje się cieńsza, przez co zaburzone jest wchłanianie składników odżywczych. Niektórzy ludzie są uczuleni na gluten.
W semolinie występuje również fityna, która wiąże sole wapnia i nie mogą dostać się do krwiobiegu. Kiedy poziom soli wapnia spada poniżej normy, przytarczyce zaczynają pobierać wapń z kości.
Więc kasza manna powinna być włączona do diety, ale z umiarem. Jeśli karmisz dzieci owsianką więcej niż 2 razy dziennie, istnieje ryzyko krzywicy lub spazmofilii. Pozostałe zboża wiążą wapń znacznie mniej niż kasza manna.
