Mięso z tuńczyka jest niezwykle korzystne dla organizmu człowieka. Zmniejsza ryzyko rozwoju chorób układu krążenia, zwalcza choroby skóry i wzmacnia odporność. Jednak ta ryba nie powinna być zbyt często włączana do diety ze względu na ryzyko zatrucia rtęcią, którą zawiera.
Tuńczyk to ryba z rodziny makreli. Jego mięso jest niezwykle delikatne, w smaku porównywalne z cielęciną gotowaną na parze. Japończycy aktywnie wykorzystują go do przygotowania sushi, głównie ze względu na jedną z jego unikalnych cech – nie ulegają inwazji pasożytów. Tuńczyk jest uważany za prawdziwy pokarm dietetyczny: 100 g mięsa zawiera tylko 140 kcal.
Mięso tej ryby składa się prawie w całości z białka, które bardzo łatwo i szybko się wchłania. Pozwala to zrównać tuńczyka z czerwonym kawiorem ryb komercyjnych. Zawiera około 19% tłuszczów, bogatych we wszystkie niezbędne aminokwasy, w szczególności Omega-3 i Omega-6, które są niezwykle korzystne dla organizmu człowieka. Zapewniają prawidłowe funkcjonowanie mózgu i układu krążenia oraz obniżają poziom cholesterolu we krwi. Skład mięsa tuńczyka zawiera minerały – magnez, wapń, selen, potas, fosfor, żelazo, chlor, jod, siarkę, miedź, sód, mangan, cynk, molibden oraz witaminy – E, PP, A i z grupy B.
Tuńczyk w pełni zaspokaja dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę B12, która bierze udział w metabolizmie, syntezie DNA i funkcjonowaniu układu nerwowego. Witamina B6 wraz z kwasem foliowym obniża poziom homocysteiny, głównego czynnika rozwoju miażdżycy. Ogólnie rzecz biorąc, wysoka zawartość witamin z grupy B pomaga organizmowi pełniej przyswajać białka, tłuszcze i węglowodany z pożywienia. Selen w tej rybie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia wątroby. Znany jest również ze swojej zdolności do zapobiegania wystąpieniu i rozwojowi raka.
Osoby regularnie spożywające dania z tuńczyka mają pogodne usposobienie i zwiększoną odporność na stres.
Zator to kolejna poważna dolegliwość, której nie można się bać jedząc regularnie tuńczyka. Ta ryba zmniejsza ryzyko reakcji alergicznych i poprawia odporność. Stwierdzono, że tuńczyk ma pozytywny wpływ na błony śluzowe i skórę człowieka, dlatego zaleca się go stosować u osób cierpiących na egzemę, łuszczycę, zapalenie skóry i inne choroby skóry. Mięso z tuńczyka jest aktywnie włączane do różnych diet odchudzających. Jedynym warunkiem jest nie spożywanie konserw rybnych w oleju, ale mięso, gotowane na parze lub pieczone w piekarniku.
Mięso tuńczyka dobrze komponuje się z warzywami i płatkami zbożowymi.
W kuchni różnych krajów można znaleźć pasztety z tuńczyka, suflety, ciasta, sałatki, w szczególności powszechnie znana jest sałatka nicejska z kawałkami tej ryby. Istnieje jednak ryzyko związane ze spożywaniem tuńczyka. Faktem jest, że tuńczyk zawiera rtęć, a raczej metylortęć, którą ryba wchłania przez skórę i otrzymuje ją wraz ze zjedzonymi małymi rybami. Trudno powiedzieć, ile rtęci dostanie się do organizmu przy określonej porcji mięsa, dlatego eksperci nie zalecają spożywania tuńczyka częściej niż 1-2 razy w tygodniu. Kobiety w ciąży i karmiące piersią, a także dzieci poniżej 12 lat nie powinny ucztować na tej rybie. Ponadto mięso z tuńczyka zawiera puryny - substancje, które mogą wywoływać kamicę moczową i dnę moczanową.
