Nowodziewicze to nazwa klasztoru, założonego w 1524 roku w Moskwie przez Wasilija III na cześć czczonej ikony Matki Bożej „Odigitria”. Dziś wierni z Rosji i innych krajów aktywnie odwiedzają ten klasztor na Polu Devichye nad rzeką Moskwą, geograficznie położony niedaleko stadionu Łużniki w stolicy.
Ikona Matki Bożej Smoleńskiej
Przetłumaczone z greckiego „odigitria” jest tłumaczone jako „przewodnik” lub „mentor”. Pierwszy taki obraz, według legendy i legendy, napisał ewangelista Łukasz. Później był przechowywany w świątyni Odygona lub Panagiria Odigitria.
Ikona smoleńska trafiła do Rosji w XI wieku, gdy cesarz bizantyjski Konstantin Monomach przekazał ją jako błogosławieństwo swojej córce, która wyruszyła, by zostać żoną księcia Wsiewołoda Jarosławowicza, syna Jarosława Mądrego. Od tego czasu ikona stała się symbolem książęcego rodu, a także wątkiem jego związku z Konstantynopolem.
Właściwie świątynię ikony w Smoleńsku położył Włodzimierz Monomach, od którego nazwano ją „Smoleńsk”. Uważa się, że to właśnie ta świątynia uratowała miasto w 1239 roku przed atakiem Chana Batu. Później, w 1404 roku, ikona została przeniesiona ze Smoleńska do Soboru Zwiastowania na Kremlu moskiewskim. Ciekawostką jest również to, że po opuszczeniu miasta sanktuarium zostało szybko zdobyte przez agresorów litewskich. Ponad 50 lat później – już w 1456 r. – mieszkańcy Smoleńska błagali o zwrot ikony, po czym została ona zwrócona w ramach procesji.
Historia klasztoru Nowodziewiczy
Wasilij III w 1524 r. przyznał na czas ogromną sumę - 3000 rubli w srebrze na budowę klasztoru, dał mu wiele wsi, ziemi, a także „nieosądzony list”, zgodnie z którym działalność klasztoru była zwolniony z płacenia podatków państwowych.
Pierwszą przełożoną klasztoru Nowodziewiczy była „czciwa i panująca zakonnica-schemat” Elena, która przybyła do stolicy z klasztoru wstawienniczego i została wybrana ze względu na dobrze znaną świętość życia i wielką gorliwość dla dobra książęca rodzina. Helena rządziła nim do sędziwego wieku, a nawet nadała klasztorowi bardzo cenny przywilej, który był przestrzegany przez wiele lat.
Później to święte miejsce przeżyło trudne lata w Czasie Kłopotów, kiedy fałszywy Dmitrij I skonfiskował jego skarbiec, na klasztor zaatakowały Litwini i wojska Bołotnikowa. Prawdziwy rozkwit klasztoru Nowodziewiczy sięga czasów wstąpienia na tron dynastii Romanowów, kiedy to jego budynki zostały przebudowane, ufortyfikowane i wprowadzono wiele przydatnych innowacji.
Teraz co roku do klasztoru „gromadzą się” strumienie prawosławnych, niektórzy z nich przychodzą po pokutę, inni - aby żyć i oczyścić swoje dusze, inni - tylko po to, aby zobaczyć bardzo malownicze i starożytne budowle, a także najciekawsze Nowodziewicze cmentarz.
